من تو هفته ۶ بارداری ام از اول هم قصد بچه نداشتیم به صورت کاملا غافلگیرانه با یه بی احتیاطی باردار شدم.همون اول قصدم انداختن بچه بود.بعدش دیدم حالا که پیش اومده نگهش دارم...ولی الان حال های عجیبی رو دارم تجربه میکنم...دهن لقی هم کردم به خانواده همسرم گفتم...دوباره دلم نمیخوادش و هی دارم کلنجار میرم که بندازمش....توی یه مخمصه وحشتناکی گیر کردم...قضاوتم نکنید...بهم بگید شما بودید چیکار میکردید...من اصلا امادگی روانی تحمل این فشار بارداری رو ندارم...

نه ندارم

به غیر از این بچه دارین؟؟

منم مثل شما بودم کاملا درکت میکنم روزهای خیلی سختی رو گذروندم واصلا حالم قابل توصیف نبود خیلی بد خیلی. ولی نگه داشتمش والان متوجه حکمت خداشدم که اگر الان دخترم نبود منم نبودم تو حکمت خدا شک نکن حتما خیره و صبوری کن دعا بخون قران بخون آروم میشی وقتی به دنیا بیاد به این روزها میخندی