قبلا اگه یک بچه ای می‌دیدم که پرخاشگری میکنه همه رو به تربیت ربط می‌دادم. ولی الان به این نتیجه رسیدم همه چی تربیت نیست . معلومه وقتی بچه آروم باشه توهم دلیلی نداره عصبانی بشی . هر بچه ای یک شخصیتی داره از همون بچگی .یک سری چیزا ذاتیه انگار . به نظرتون درسته ؟

متنفرم از اینکه اونهایی ک کمک دارن بچه های آرومی دارن فاز روشنفکری برمیدارن ک ما بچهامون باهوش ترن ک آروم ترن و نمیدونم همه چی ب تربیت خوب تربیت نشدن اینجور بچها از نگاه باقی مادرا وقتی بچم لجبازی میکنه گریه میکنه بدم میااااد ای کاش بدونن بچه 2 ساله ب جایی نرسیده ک نتیجه تربیت باشه

7 ماهگی تا خود امروز نق نق بهونه میگیره گریه های زیاد جایی بریم کسی بیاد فقط بغله نق میزنه کل تولدم ک یکسال و نیمه بود قد دو دقیقه ننشست و راه نرفت بچه ب بغل بودم چند ساااغت بدتر جایی بودیم تا صبح نق میزد نمیخابید دست بزن داره زورگو هم هست اینم بگم باهوش کامل حرف میزنه ولی ب شدت وابسته ب من و ب شدت غرغرو و زودجوشه

سلام بنظرم 70 درصد ذات بچس و ژنتیک 10 درصد شانس مادر دخیله در 20 درصد تربیت اینو منی میگم ک خودم آروم بودم صبوری کردم از اول قصه بگم شعر بخونم بازی کنم باهاش حرف زدم هر کار بگی کردم ک بچم اذیت نکنه غریبی نکنه اما نمیدونی چی ب روز من در آورده

دقیقا منم قبل بارداریم میگفتم وا مگه از دست بچه عصبانی میشن من جاش بودم اونجوری تربیتش میکردم
ولی الان میبینم واقعا بعضی وقتا دخترم یه کارایی میکنه که از عصبانیت میزنم تو سر خودم

دقیقا مثلا دختر من که بسیار لجباز ونق نقو هست.خیلی دلم میخاست بچم آروم باشه قشششنگ تربیتش کنم

تربیت چه قدر تاثیر داره ؟