۶ پاسخ

پسر منم پنج سالشه اوایل تا بجه رو میخوابوندم یا میدید دارم میخوابونمش عمدا سر و صدا می‌کرد و میومد نزدیک بچه بلند بلند بازی می‌کرد و صدا میداد .میگفتم نکن میگفت آخه نمیخوام بخوابه تازه بیدار شده.حالا اصلا باهاش بازی نمی‌کرد ها فقط میگفت نمیخوام بخوابه.بعد دیگه باهاش صحبت کردم گفتم اگه بذاری بچه بخوابه اونوقت من تایم بیشتری میتونم پیش تو باشم و باهم بازی کنیم و نقاشی بکشیم .و غذا بخوریم اما وقتی اون بیدار بشه چون کوچیکه و کاراشو نمیتونه خودش انجام بده مجبورم پیش اون باشم نمیتونم باتو وقت بگذرونم . دیگه کم کم خوب شد و الان پنج سال و نیمشه قشنگ ساکت میمونه تا داداشش بخوابه که من و اون بتونیم پیش هم باشیم و بازی کنیم

من اصلا فاصله سنی سه چهار سال رو بین دوتا بچه قبول ندارم . تو این سن از طرفی بچه اول متوجه شده دیگه مثل سابق بهش توجه نمیشه و تایم لجبازیشه از طرفی بچه دوم کلی وقت و انرژی ادمو میگیره ، خیلی سخته خیلی.
باید بچه اول یکسال و نیم دوساله باشه که متوجه شرایط نباشه یا شش هفت ساله باشه که از دوره لجبازی گذشته باشه

کتک راه حل درستی نیست بهتره با مشاور صحبت کنی کتک زدن آسیب زیادی میزنه و در بزرگسالی خودشو نشون میده
بهتره توجهت رو به پسرت جلب کنی تا دخترت ، اینجوری یهو اگه حواست پرت بشه پسرت بلایی سر بچه میاره
ضمنا شما مسئول هستین که اون بچه هارو دنیا آوردین بهتره صبرتون رو ببرید بالا
کتک زدن کار آدمهای ضعیفه

از این ک ب نی نی توجه میکنید اونم اعصابانیه.جلو اون اصلا ب کوچیکه اهمیت نده قربون صدقه نرو..منم دخترم با این ک ۸ سالشه با پسرم بعضی وقتا حسودی میکنه.

والا منم مث توام
تازه بچه بزرگ من ۷سالشه😂🥲

تنها نیستی عزیزم

سوال های مرتبط