۱۹ سالمه وقتی پسرم بستری بود یه خانمی اونجا بود ۴۵ سالش بود دوقلو داشت اونم سز بود اینقدر راحت پا میشد میرفت پیشه بچه هاش که نگم ولی من با اخ و اوخخخ فراوان به اون میگفتن بچت‌گریه میکنه مثله فشنگ‌میرفت بمن میگفتن مثله حلزون میرفتم چون درد داشتم شدیدددددد یعنی منن اونجا هنگ بودم کلا😐😂

منم از روز دوم پاشدم
البته روز دوم که امدم خونه
قبلش اینقدر بهم دارو داده بودن بیهوش بودم

جاری منم ک زایید ساف راه میرف من تا یه مدت خم بودم منم خیلی درد داشتم

منم همینطوری بودم شب خودم پامیشدم میرفتم دستشویی ازفرداشم یعالم راه میرفتم

با ۴۵سال سن وقتی بچه اولش بود مطمئنن خیلی چشم انتظار بوده و اگ دردم داشت براش مهم نبود 🥹

منم مث ت بودم تا دوماه خونه مامانم بودم
تا بیست روز هر شیش ساعت اگ شیاف نمیزاشتم حتی نمیتونستم راه برم
داغون بودم داغوننننن

وای مثل من هستی پس ..من خیلی زجر کشیدم تا شد ده روز

منم طبیعی بودم همون موقع ک زاییدم پاشدم کارا بچمو کردم خودمو تمیز کردم انگار ن انگار😂

😂من اصلا نمی‌تونستم تکون بخورم
یادش بخیر

زنه مثل من بوده😂

سنشون بالاعه بدنشون بیشتر تحمل درد داره من طبیعی بود نميتونستم از تخت بیام پایین راه برم تا این حد

تحمل درد و توان بدنی هرکس باهم فرق داره

خب اون حتما بچه اولش نبوده بچه اول همه چیش سخته ولی برای دومی و سومی خیلی راحته

مثل من بوده پس