خب تا الان که رسیدم اینجا کمه کم رپزی ۳ بار گریه میکنم خودمو نگاه میکنم تو آینه انگار یه آدم دیگه رو میبینم حسابی ترسو شدم از اینکه نکنه خودم یا بچم چیزیمون شه پشت پام درد میکنه توهم میزنم نکنه خون لخته شده سرم گیج میره میگم نکنه فشار بعد زایمانه در کل از دوران زایمانم دیوونه تر شدم پرخاشگرتر شدم هنوز سنگینم و انگار یه بچه مونده تو دلم و اینو بارها دارم میشنوم و فقط میخندم برام مهم نیست حرفشون در هر حال حس میکنم اصاا حالم خوب نیست خیلی ضعیف شده روحم🥲

شما گرمیجات زیاد بخور حتما

همه ی این حس ها طبیعیه عزیزم
۹ماه طول کشیده تا شکم به اون بزرگی شده یکی دو روزه هم قرار نیس برگرده ب حالت اولش
وارد یه زندگی جدید شدی معلومه کلی حس ضد و نقیض همراهش هست

عزیزم سزارین بودی یا طبیعی؟

باور کن میگذره
من با اینکه خونه پدرم رفتم ولی بدون دلیل گریه میکردم
انگار شوک بهم وارد شده بود من زایمانم خیلی سخت بود بخیه هم خیلی خوردم
هم جسمم هم روحم هیچکدوم خوب نبود از این ور بچه داری نصف شب ک بچم بیدارمیشد اینقد عصبانی میشدم ولی کم کم عادت کردم

عزیزم بزار کسی کمکت کنه تو بچه داری مثلا مامانت یا خواهرت یه روزم بچتو بزار پیششون و با شوهرت برو بیرون حالوهوات عوض بشه یکم دور شی از این فضا