خانمها من نمی‌دونم چرا ولی اصلا یجوری شدم
همش فکرم پیش بچم مونده
قطره میدم میگم نکنه زیاد شده نکنه کم شده همش می‌شینم بالا سرش میگم نکنه تب کنه وقتی گریه میکنم دلم میگیره
صبح نشستم باهاش گریه کردم نمیتونم خوب ارومش کنم حس میکنم مادر خوبی نیستم براش
همش همسرم و مامانم میگن که بچه کارش گریه کردن هست گریه نکنه کلا یعنی یچیزیش هست ولی من دلم میگیره چکار کنم به نظرتون 😭🥺

20روزش ک شد دیگه عادت میکنی خوب میشی بعضیا بعد زایمان اینجور میشن مهصوصا سر بچه اول چون داری تغیر میکنی دیگه هیچوقت اون آدم سابق نمیشی و مادر شدی

اینقدر کم و زیاد شدن قطره مهم نیست.
ولی حتما برو پیش مشاور اگه دارو هم دادن حتما مصرف کن. منم همینجوری بودم.
اینا هم نگرانیای مادرانست. یکمم مربوط به افسردگی میشه ها.
تو بهترین مادری برای بچت و هیچکس بهتر از تو از پسش بر نمیاد. هرکاری کنی براش هم درسته فقط خودتو عذاب نده. از کمک بقیه هم استفاده کن که خودتو خسته نکنی.💖

از لحظه به لحظه بزرگ شدنش لذت ببر من از روزای اول به دنیا اومدنش نتونستم لذت ببرم ولی الان نه
سعی میکنم راه حل گریه اش رو پیدا کنم
تا آرومش کنم
اصلا به خودت سخت نگیر من شوهرمم پیشم نبود اگه شوهرت پیشته باهم درددل کنین همو بغل کنین به هم انگیزه بدین 🥹بخدا خیلی تاثیرداره
من تشنه ی لحظه بغل کردن شوهرم بودم هنوزم که هنوزه پیشم نیست
اوایل مامانم خونمون بود الانم خودم خونه مامانم اینام فردا پسفردا برمیگردم خونه ام 😍

توروخدا خودتو اذیت نکن منم اینطوری بودم فقط خودمو عذاب دادم اصلا گریه نکن فضای خونتو روزا روشنو پر سروصدا کن اصن نزار سکوت خونه روانتو به هم بریزه
بخاطر گریه بچه گریه نکن منم خودمو روانی کردم سر گریه اش الان عادی شده برام
مطمئن باش یا میخواد دستشویی کنه به دلش درد میاد که گریه میکنه یا گشنه اس یا پوشکشو باید عوض کنی
هنوزم که هنوزه حالم اوکی نشده از بس خودمو اون بیست روز اول عذاب دادم
من بچم شیرمو نگرفت ی ماه به زور دادم سرشم اونقد گریه کردمو حرفای بقیه بهم فشار آورد که دیگ نتونستم ادامه بدمو بچم شیرخشکی شد

نگران بودن کاملا طبیعیه ولی سعی کن بیش از حد نشه که اول خودت بعد به بچه اسیب میزنی.
مدیتیشن بکن
اهنگ ملایم بزار
قران گوش کن
تمام تلاشت رو بکن ولی نتیجه رو بسپار به خدا بگو در پناه خودت برام حفظش کن من تمام تلاشم رو کردم

عزیزم سعی کن ازاین فکرا دوری کنی چون وسواس میگیری خدایی نکرده و اذیت میشی اگه ادامه بدی..ب این فکرکن کوچولوت درهرصورت بزرگ میشه و حسرت این روزا رو میخوری اگه لذت نبری

عزیزم🥹😍 من فک میکنم همه ما که برای اولین بار مادر میشیم همینجوری هستیم،من که 35 سالم سنمه کلی هم خواهرزاده و برادرزاده بزرگ کردم ،ولی برای بچه خودم پیشاپیش همین فکرارو دارم....
شک ندارم تو مامان فوق العاده ای هستی و این نگرانی ها کاملا طبیعیه

خودت اذیت نکن با این فکرها . سعی کن از کوچیک بودنش لذت ببری بعدا بزرگ میشه غصه میخوری. همه ی مامانا برا بچه ی خودشون بهترین مامان هستن