۷ پاسخ

ممنونم ازت دختر من میره اون چسبارو میکنخ بجای بازی

مرسی ازت دوست عزیزم

چقدر خوب ک با ما ب اشتراک میزاری حذفش نکن

سلام عزیزم خوبی درخواستمو قبول کن

آفرین به استعدادت گلم عالی

مرسی عزیزم.حتما امتحان میکنم❤️❤️❤️

تشکر

سوال های مرتبط

مامان رُزا 🩷 مامان رُزا 🩷 ۱ سالگی
همونجور که به خیلی از مامان ها قول داده بودم، دارم بازی هایی که با رزا میکنم رو براتون میذارم. امیدوارم به کارتون بیاد❤️
با چند تا دونه چسب رنگی و توپ میشه یه بازی هدفمند و جذاب انجام داد.
این بازی فواید زیادی داره که براتون میذارم.
� تحریک رشد شناختی: تشخیص شباهت‌ها و تفاوت‌ها (رنگ، شکل، مکان) باعث رشد توانایی تفکر منطقی، حل مسئله و تصمیم‌گیری میشه.

✋ تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف: گرفتن توپ، بردن‌ش به سمت مربع و قرار دادنش داخل مربع، باعث تقویت عضلات ظریف انگشت‌ها و دست کودک میشه که برای مهارت‌های نوشتاری آینده بسیار مهم هست.

👀✋ هماهنگی چشم و دست: کودک یاد می‌گیره چیزی که می‌بینه رو با حرکات دست هماهنگ کنه، که این یکی از پایه‌های مهم رشد حرکتی و بینایی هست.

🎯 تمرکز و دقت: این بازی نیاز به دقت داره تا توپ در مربع درست قرار بگیره، همین کار باعث افزایش توانایی تمرکز کودک میشه.

😁 افزایش اعتماد به نفس و حس موفقیت: وقتی کودک توپ رو درست در مربع مناسب قرار میده، احساس موفقیت و رضایت میکنه. با دست زدن تشویقش می‌کنیم که تشویق ما هم این حس را تقویت می‌کند.

🗣 فرصت برای تقویت زبان: می‌تونید همزمان با بازی، رنگ‌ها رو نام ببرید و جملات ساده بگید:
• «آفرین! توپ زرد رو توی مربع زرد گذاشتی!»
• «این آبیه، پیداش کن!»
مامان رُزا 🩷 مامان رُزا 🩷 ۱ سالگی
رزا هم مثل خیلی از بچه های دیگه یعالم اسباب بازی داره که در طول روز چند ساعتی خودش باهاشون بازی میکنه. اما بیشتر تایم روز روز ترجیح میده خودم باهاش بازی های هیجانی کنم یا هم بازی های خلاقانه. تو تاپیک های قبلم براتون گذاشتم نمونه بازی هامون رو. اینم بازی امروز جهت ایده برای مامان های آگاه که به تاثیر بازی های خلاقانه در رشد هوش کودک واقف هستند.
چند تا از فوایدش رو براتون مینویسم:
۱. تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف (Fine Motor Skills)
کندن اسباب‌بازی‌ها از روی شوفاژ نیاز به استفاده از انگشت‌ها و هماهنگی دست و چشم دارد. این باعث تقویت عضلات کوچک انگشتان و کنترل حرکات دقیق می‌شود، که برای مهارت‌های آینده مثل نقاشی، نوشتن و بستن دکمه‌ها ضروریه.
۲. تقویت هماهنگی چشم و دست
او باید نگاه کنه و هم‌زمان با دستش اسباب‌بازی رو برداره، که این مهارت رو برای فعالیت‌های روزمره و بازی‌های پیچیده‌تر آماده می‌کنه.
۳. رشد شناختی و حل مسئله
وقتی می‌فهمه که باید نوارچسب رو جدا کنه تا اسباب‌بازی رو برداره، داره به طور ناخودآگاه مهارت حل مسئله رو تمرین می‌کنه.
۴. تقویت تمرکز و صبر
کندن اسباب‌بازی‌ها به ترتیب باعث میشه یاد بگیره روی یک کار تمرکز کنه و صبر داشته باشه تا به هدفش برسه.
۵. شناخت رنگ‌ها و اشکال
چون نوارچسب‌ها و اسباب‌بازی‌ها رنگی و متنوع هستن، می‌تونین در حین بازی اسم رنگ‌ها یا شکل‌ها رو بهش یاد بدین.
۶. لذت و تعامل با والدین
این بازی ساده باعث ایجاد حس شادی، امنیت و ارتباط عاطفی بین شما و فرزندتون میشه
.
مامان دردونه مامان دردونه ۱۶ ماهگی
درباره بازی- ۸
من خیلی دنبال این بودم که هم سن و سال پسرم پیدا کنم تا باهم بازی کنن. ولی تجربه ام نشون داد که این سن برای هم بازی شدن خیلی زوده. مطلبش رو هم خوندم که بچه ها تو این سن بازی نمیکنن. یه پدیده ای هست به اسم بازی موازی. یعنی هر کدوم برای خودشون بازی میکنن.
بچه های کم سن تر ، بچه های بزرگتر و بچه های دقیقا هم سنش رو امتحان کردم.
کلا از دیدن هر نوع بچه ای خوشحاله☺️
بچه های کوچیکتر رو دوست داره نگاه کنه و ناز کنه و دست بزنه. بچه های هم سن خودش خوب میتونن با هم راه برن، بیشتر با هم به به میخورن و دبنال هم راه میفتن و سر اسباب بازی دعواشون میشه😅
بچه های حدود ۲ یا ۳ سال خیلی تجربه جالبی نبوده. چون خیلی تو اون سن بچه ها بچن و همینطور لجباز و خودمحور میشن.
بچه های سن بزرگتر حدود ۴ یا ۵ و ۶ هم با دخترا بهتر کنار میاد.مواظبشن. رعایتشو میکنن. پسرها خیلی ورجه وورجه دارن تو این سن انگار‌ یه جا بند نمیشن که البته طبیعیه.
بچه های بزرگتر که دیگه مدرسه ای شدن هم خیلی دوستش دارن خیلی توب مواظبشن. ولی خوب دیگه پسرم نمیتونه به اون صورت باهاشون بازی کنه.
و اینکه تو این سن باید حتما بازی با نظارت و دخالت بزرگترا باشه. باید اگه دعواشون‌میشه دخالت کرد حتما.
سن پسرم ۱ سال و ۴ ماهه.
و از همون موقعی که میتونست بشینه قرارهای دوستانه براش میذاشتم.
الان چندتا دوست داره که خونمون میان و خونشون میریم. فکر میکنم بیشتر دوس داره که نی نی بیاد خونمون و باهاش تو اتاقش بازی کنه. ولی رفتن به خونه بقیه و اسباب بازی های جدیدم خیلی براش جالبه.
خانه بازی هم بردمش چند بار. از وقتی تونست خوب راه بره. ولی با کسی هم بازی نمیشه. خودش بازی میکنه ولی بودن تو محیط بچه ها رو مسلما خیلی دوست داره.
مامان دردونه مامان دردونه ۱۶ ماهگی
درباره بازی- ۷
چیکار کنم بچه ام خودش بازی کنه؟
البته بنظرمن برای بچه های زیر یکسال و کلا قبل راه رفتن، این امکان پذیر نیست‌.
بنظرمن بازی کردنم مثل خوابیدن یا غذا خوردن یه چیزیه که باید به بچه یاد داد.
حالا چجوری یاد داد؟ از اونجایی که بچه ها همه کارها رو با نگاه کردن یاد میگیرن، اینم با نگاه کردن و تقلید از ما یاد میگیرن. من خیلی وقتا خودم بازی کردم. برای دل خودم😅 و اون فقط تماشاچی بوده. یا خیلی وقتا به باباش میگم بیاد با هم بازی کنیم. دوتایی میشینیم توپ قل میدیم، دومینو میچینیم، من سوار ماشینش میشم باباش هلم میده😅
هم استراحت خوبیه، هم یجور وقت گذرونی دونفره
پسرمم نگاه کرده و یاد گرفته‌ با هرچیزی باید چجوری بازی کنه.
دومین نکته اینکه وقتی بچه مشغول بازیه حواسشو پرت نکردم. قربون صدقه رفتن، بوس کردن، یه اسباب بازی دیگه دادن، اینا همه باعث میشن نتونه بازی رو عمیق کنه. وقتی خودش با خودش سرگرمه اصلا کاریش نداشته باشین.
سوم اینکه صبح ها حتما یه ساعت باهاش بازی میکنم. قبل انجام کارهام. بعدش اون دیگه میره تو حال و هوای بازی و کاری به من نداره. دقت کردم هر روزی کارام بیشتر بوده و دیر پاشدم و نتونستم وقت بذارم، بیشتر بهم چسبیده
چهارم، وقت بازی وقت بازیه. وقت آموزش نیست. پس بذارین بهش خوش بگذره و مدام ازش بازجویی نکنین. این چه رنگیه؟ این چی میگه؟ این اسمش چیه؟...
و اینکه صبور باشین و بهش فرصت بدین. و اینکه هر روز مثه هم نیست. پسر من یه مدته یاد گرفته خودش بازی کنه. یه روز اصلا کاری بهم نداره، یه روز تمش باید پیشش باشم. کم کم بزرگ میشه و یاد میگیره. از این زمان با هم بودن تا میشه لذت ببرین و لحظه لحظه اش خدا رو شکر کنین بابت عشقی که توی دلتون گذاشته❤️