سلام مامانای گل
بالاخره انتظار ماام به پایان رسید و انشالله فردا صبح میرم برای زایمان ...
این لحظه ی خوب رو برای همه ی مامانا و چشم انتظار ها آرزو میکنم و امیدوارم دامن هر کی که دوس داره سبز بشه و این لحظه رو تجربه کنه ...
به وقت ۱۴۰۴٫۰۵٫۲۰
ولی نمیدونم یه حسی دارم حسی که ذوقش خیلی بیشتر از استرسشه ولی فقط نگران بعدشم یه حالی ام که فقط دوس دارم بعد زایمان خودم باشم و شوهرم و بچه هام دیگه هیچکس نباشه ،واااااقعا حوصله ی هیچکس رو ندارم ،کاش درک کنن 😭😭😭
نمیدونم چطور باید با این موضوع کنار بیام واقعا
نه خودم نه همسرم هیچ دل خوشی از خانواده هامون نداریم الان میخوان همه بیان بریزن اینجا جز زحمت هیچی ندارن واقعا نمیدونم چکار باید بکنم این موضوع ذهنم رو درگیر کرده
کسی بوده که تو این دوران دوس داشته باشه تنها باشه ؟؟

من نه دل خوشی دارم از خانواده هامون نه حوصلشون رو دارم ،من و همسرم عاشق مهمون هستیم ولی خانوادم همیشه اهل سواستفاده هستن خیلی دلمون رو شکستن یه کارایی کردن که اصلا دوس نداریم هیچکدومشون بیان ،نه کمک و خیرشون رو میخوایم نه اومدنشون ،جز زحمت و حرص دادن کاری بلد نیستن ،واقعا نمیدونم باید چکار کنم

من منتظر اون روزم ک زایمان کنم مامانم بیاد بمونه خونمون😍😍😍 ولی اصلا دلم نمیخاد مادر شوهرم بیاد 😤 چون اصلا باهاش راحت نیستم

منم موقعی که زایمان کردم دوست ندارم کسی بیاد پیشم

من بعد زایمانم فقط مامانم آبجیم میان کس دیگه نمیاد

وای منم همینطوریم اصلا دوست ندارم موقع زایمان جز خودمون بقیه بیان آخه میشینن شبا هم تا هر وقت خوابشون بیاد با هم صحبت میکنن اصلا درک نمیکنن که شاید خسته باشم یا نیاز به خواب واستراحت داشته باشم شب وروز براشون فرقی نداره همین که بهم میرسن میگم برم خونه مادرم ۱۰روز اول رو ولی همسرم مخالفه موندم چکار کنم.

سلام .منم دقیقا همین حس رو دارم .نه اینکه حالا دل خوشی نداشته باشم .اصلا دوست ندارم دور وبرم شلوغ بشه.نمیدونم چمه