دو سه شب قبل عید (اونجا آدی یک ماهش بود شاید سه کیلو نداشت) رفتم خونه مامانم همسایه اشون با بچه اش اونجا بود دخترش چهار ماه از آدی بزرگتره
لباسی که جاریم برا دخترم دوخت بود رو نشون مادرم دادم اون دختر(میگم دختر چون هنوز ۱۸ سالشه بنظرم بچه است) نزاشت نه برداشت گفت مورچه چیه کله پاچه اش باشه برا همچین بچه ای دادی لباس دوختن
چند شب پیش خونه مادرم دیدمش الان بچه اش ده ماهشه
نه دندون در اورده نه حرف میزنه انقدر هم لاغر شده که گمونم هم وزن آدریانا بود
مادرش خندید و گفت دختر ما قصد نداره اش دندونی به کسی بده
گفتم حرف چی؟؟؟ گفت وا مگه بچه زیر دو سال حرف میزنه؟؟
گفتم حداقل چهارتا کلمه؟؟؟ مامانی، بابایی، نه ای، هانی؟؟؟
گفت مگه بچه تو بلده بگه؟؟
گفتم نه
دخملی هم نه گذاشت نه برداشت مامان مامان کرد😅😅😅
همش از اون موقع یاد حرف اون شبش میفتم که به دختر من گفت مورچه

خداحفظش کنه

خدا دخترگلتو حفظ کنه ولی مردم حرف هایی میزنن دیگه خدا هم جبران میکنه برات

مخصوصا ما مادرایی ک بچه هامون با شرایط خاص بدنیا اومدن خیلی حرف مردم دلمون رو میشکست اون اوایل
چون خودمون ب اندازه کافی نگران بودیم🥲

😂😂😂
کارمارو ببین

ای جان عزیزم
اگه دوس داری بگو ادریانا چند کیلو شده؟
بهرحال ببوسش 🥰😍