قصه‌ی رنج‌های مادری🥹🥹

😢 مادر بودن قشنگه، ولی
بی‌رنج نیست…
اینو اگه کسی انکار کنه، یا
مادر نیست یا یادش رفته!

رنج از روزی که تست بارداری
مثبت شد شروع شد:
تهوع صبحگاهی، بی‌خوابی‌های
شبانه، دلهره تا روز زایمان.
بعدش؟ تازه فصل جدید
شروع شد…
شیر دادن با چشم‌های
پف‌کرده، آروغ گرفتن
وسط خواب، گریه‌های
بی‌دلیل بچه توی نصفه‌شب.

😔کم‌کم رنج‌ها شکل عوض کردن:
نگرانی از رشد و وزنش
ترس از مریضی
گیج شدن بین صدها نظرِ تربیتی
فرسودگی از کارهای تکراری خونه
حس تنهایی وقتی کسی حرف دل این روزها رو نمی‌فهمه
بعد که بزرگ‌تر شد، تازه جنگ اعصابِ لج‌بازی‌ها و «نه» گفتن‌ها شروع شد.

از طرفی مقایسه‌های بی‌رحم بقیه:
«ببین بچه فلانی چقدر مؤدبه…»

🤦‍♀ و وسط همین همه قضاوت، خودت رو گاهی گم می‌کنی....

حرف حق ولی اینا نصفشونم نیست🫠🫠🫠🫠

موتور پسرم😄😄

وای کاش فقط همینا باشه اینا کمترینشه هر چی بزرگ تر میشن ترس و دلهره مادر بیشتر میشه

🙏🙏🙏🥹🥹🥹قبول دارم