من تنها مشکل و معضل زندگیم اینه همسرم خودش از طرف شرکت مسافرت کاری یا با هم هویتی ها کربلا میره بعد من میخام‌با بابام برم شهرستان بهانه میاره و نمیزاره برم
من تنها میمونم نرو وووو.....
من خودمم دوست ندارم‌تنهاش بزارم ولس مامان گیر میده دختر عموت با باش هر جا میره تو نمی‌آییم و فلان مغزم میخوره خداییی منم هاج‌و واج نگاه میکنم

فرزند پروری
کودک
یائسه

توام دفعه دیگه که شوهرت خواست بره گریه زاری راه بنداز دلم تنگ میشه نرو من تنها میمونم
حرفای خودش را چند بار به خودش تحویل بدی حساب کار دستش میاد
اصلا نگو خودت میری به من میگی نرو
فقط مثل خودش رفتار کن

بنظرم هر چیزی تو هر موقعیتی اتفاق میفته ولی اینکه با دعوا برو ارزشی نداره
نظرم من اینه نره و مهم هم نیست بگند تو یه موقعیت مناسب همه با هم میایم

این سوال یکی از دوستان بود من توصیه کردم که نره به مرور زمان همه چی درست میشه ولی بلعکس همه گفتن برو و حتی دعوا راه بنداز

سازنده که نبود ولی با مزه بود

ممنون از پاسخ هاتون‌گلا

خوب بزار وقتی اون میره کربلا اون تایم برو تو هم خونه مادرت یا هرجای دیگه

تو هم دفعه بعد باهاش دعوا کن بگو اگه بری منم دیگه نمیتونم تو زندگیت
خستم کردی با این کارات

دفعه بعدم شما بگو نیستی من تنها میمونم مامانمم اینام هم الکی بگو دارن میرن شهرستان

وقتی خودشون اینهمه تنهایی سفر میرن بنظرم باید برای شما هم این حق بزاره
چند بار اهمیت نده برو براش عادی میشه

به بهانه هاش اهمیت نده