یعنی از مادر بودن کار سختتری نداریم منی که کار بیرون کردم هزار جور دردسر کشیدم تو این ۲۸ سال واقعا سختترین قسمتش همین مادر شدن بود.خدا رو هزار بار شکر برای داشتن پسرم ولی واقعا دیگه به بی انرژی ترین حالت ممکن رسیدم نمیدونم همه بچه ها اینجورین یا فقط یه عده کمی از بچه ها مثل پسر من انقددددد شلوغه از همه چی بالا میره روزی صد بار میخوره زمین با کله تازگیا دست بزن هم یاد گرفته هر چی میبرم سمت دهنش یجوری با دستش میزنه همه زندگیم شده خورده غذا حتی شیشه شیرشم پرت میکنه الان همسرم اومد بردش پیش مادرشوهرم تا یکم نفس بکشم امیدوارم شلوغ تر از از این نشه چون اصلا نمیتونم پامو بیرون بزارم همش غر میزنه میریم تو یه جمع نمیشینه باید تنهایی برم یه گوشه خودم و پسرم که بقیه از دماغشون نیاد

پسر منم همینطوره واقعا دیگه منم کم آوردم هیج جوره از پسش برنمیام

من که هر جا میرم میگن میبینی دخترت اینجوری هستش چرا میای نمیرم پشت سرم حرفه نیومد ما رو آدم حساب نکرد من فکر میکردم فقط دختر من اینجوری هستش

همه همینن عزیزم من به مرحله افسردگی رسیدم
بازم هزاران بار خدا روشکر
هم دلم نمیخواد اینروزا زود بگذره و زود بزرگ شن هم دوس دارم زود ازین مراحل سخت عبور کنم
دست تنهایی بچه داری خیلی سخته

منم مثل توام هرجا میرم باید بغلم باشن یه گوشه باهاشون بازی کنم از بس که شلوغن و غر غرو وضع همه مامانا همینه گلم باید صبر کرد و تحمل

اره همه همینطورن

بچه ها تازه تازه رفتار مختلف یاد میگیرن عزیزم عادیه تا ۲ سالگی زمان یادگیری بچه اس