بعد از بچه ..دیگه هیچوقت زندگی به قبل بر نمیگرده

دیگه هیچکس منو نمیبینه...از همسر بگیر تا خانواده خودم تااا خانواده همسر
حس میکنم‌ مثل یک روح که توی جای حضور داره منم حضور دارم . چطور بگم متوجه بشین....
مثلا یچیزه ساده...همسرم وقتی از سر کار میاد خونه فقط با بچه سلام و احوال پرسی میکنه...وقتی میخواد بره...بچه رو میبوسه و خدافظی میکنه
بقیه هم همین طور...میدونید حس میکنم روحی شدم تو کالبد دخترم...هر توجهی که تا قبل دخترم به من میشده الان همش روی دخترمه..دلم میگیره از این همه ندیده شدن...همه ی لحظه های که با دخترم دارم رو شاکرم...خیلی خوشحالم که این همه توجه و انرژی خوب به دخترم داده میشه...فقط دلگیر و غمگینم از این که هیچکس حتی برای یه سلام دادن منو نمیبینه😔

کاری نداره که خودت به خودت ارزش بده هروقت اونو بوسید بگو بزرگتری گفتن کوچکتری گفتن چندبار به شوخی حرفشو بنداز عادی میشه همیشه که اینا انقدری نمیمونن الان خودمونم همه زندگیمون شده بچه

سلام گلم درگیر افسردگی بعد از زایمان شدی با زبون خودت به همسرت بگو چون مردا نمیفهمن بهش بگو چه حسی داری همسرت که کنارن باشه حالت بهتر میشه

دقیقاا منم همینه اوضام … تنها نیستی … شوهر من از در میاد بچه هم بغل منه مثلا من میگم سلام میگه سلاااام عشق بابا ، سلام نفس بابا … منم که ک*یر بابام 😐

آی گفتی همسر من الان راه دور کار کار میکنه زنگ میزنه دخترشو میپرسه عکس اونو میخواد خونه بودنی هم فقط اونو میبینه انگار روح شدیم واقعا