خیلی وقته دردودل نکردم دلم تنگ شد
من بدنم قشنگ نزدیک شدن پاییز رو حس میکنه کل بهار و تابستون منتظرم زمستون و بارون از راه برسه به بلندی شباش و ارامشش ک فکر میکنم اروم میشم ولی من زمستونا هم مثل بقیه هرشب بیرون نیستم با دوتا بچه هیچجا نمیشه رفت باز خداروشکر از مرحله نوزادی گذاشتیم اون موقع همش باید منت بقیه میکشیدم ک کمکم کنن بتونم جایی برم الان دیگه خداروشکر نیاز نیست از رفتن و اومدنم به کسی بگم فکر نمیکردم دوقلو باعث بشه کوچیک ترین اتفاقا هم برام خوشحالی بشه خیلی قانع شدم بازم خدایا شکرت🫠

دلم کافه گردی میخواد با یه تیپ خوب بیرون برم کسی بچهارو بگیره برم روحیم عوض بشه دوتا دوستامو ببینم بتونم از ته دل کنارشون بخندم ولی اینم فعلا ممکن نیست کی بچهارو حاضره چندساعت بگیره اخه خودمم مثل دیوونه ها شدم هرجا میرم همش به فکرم ک بچها چیکار میکنن یعنی غذا خوردن بازی کردن گریه نکردن…
هییی خدا با همه این ویژگی ها بازم عاشق پاییز و زمستونم😁🍂

برعکس من ازپاییزوزمستونو مریضیشو بیرون نرفتنا متنفرم

من که دلم طاقت نمیاره جایی بزارم دخترمو دلم میترکه انگاری.
چند روز پیش با خواهر کوچیکم و مامانم و دختر بزرگم رفتیم سینما خواهر بزرگم گفت بچه خسته میشه تو سینما بزار پیشم من نگهش میدارم خدایی هم خوب ازش مراقبت میکنه.
ولی مگه من میتونستم بیخیال باشم فیلم پیرپسر بود لعنتی سه ساعت و ١٠ دقیقه طول کشید. یعنی باور کنید ثانیه شماری میکردم که برگردم پیش دخترم با اینکه بچه ی خیلی خونگرمیه با همه هم جوره و میمونه باهاشون ولی وقتی اومدم خونه منو دید یه بغض عجیبی همراه باخنده ی خوشحالی تحویلم داد که خودمو لعنت فرستادم که چرا رفتم و دخترمو با خودم نبردم

منم عاشق پاییز و زمستونم
مخصوصا پاییز
البته بجز قسمت مریضیش
ولی خب حالا حالاها تفریحاتش برای ماها قفله

هعی حرف دل من ... منم دلم لک زده برای بیرون رفتن با همسرم بدون نگرانی فک نکنم دیگه روزای قبل برگرده

مادرت چي؟
من مامانم اندازه خودم جونش برابچه ها در ميره
تنها كسي هست كه تو اين دنيا وقتي بچه هام پيشش هستن خيالم راحته
من ماهي ٢ بار بچه هامو مثلا از ساعت٦عصرميذارم پيشش
ميرم با شوهرم بيرون ١١ ١٢ شب بر ميگردم ميرم دنبالشون
يه تنوعي ميشه

هیشکی مثل خودمون واسه بچه هامون مادری نمیکنه حتی اگه بچه هارو حا بزاریم بازم بهمون خوش نمی‌گذره چون فکر مون میمونه پیششون،🥹🥲

قشنگ توصیف کردی🥺