قبل از بارداری از شیردهی نفرت داشتم همش میگفتم کاش بچم شیرخشکی بشه
امروز چون موهامو رنگ کردم به بچم شیر ندادم گفتم بدوشم بریزم بیرون
حس میکنم دلم برای بچم تنگ شده🥲انگار ازش دور شدم
کلا حس میکنم شیردهی مثل یه ارتباط عاطفیه🥲که من با بچم نداشتم امروز

دقیقا همینطوره من روزای اول چون بشدت زخم شدن سر سینه هام یدفعه میگفتم نمیشه من شیر ندم شیر خشک بدین به بچم؟
بعد از ۱ ماه ک زخمام ترمیم شدن و تازه یه کم بهتر شدم تا سینه هام درد میگرفتن میفهمیدم ک موقع شیر بچمه و همون موقع بیدار میشد
تازه لذت شیردادن به بچمو فهمیدم
بعد رفتم سراغ عکسای بیمارستانم ک بچم به زور سینمو میگرفت و من آه در بساط نداشتم بدم به بچم بخوره !
اینقدر دلم پر زد براش ک حد نداره … همش میگم اگه اینقدر زخم نبودن سر سینه هام با لذت بهش شیر میدادم اما اینقدر زخم بودن ک حتی جای بخیه های سزارینمم فراموش کرده بودم

دقیقا برای منم همین حسه، یه ارتباط عاطفی عمیق موقع شیر دادن نازش میکنم و الان که داره بزرگتر میشه وسط شیر خوردن و اینکه صورتشو و موهاشو نوازش میکنم میخنده🥹❤️ بخاطر نفخ و کولیک اش بهم گفتن بهش شیر خشک بده هنوزم میگن اینجوری هم خودت اذیتی هم بچه نفخ داره ولی مقاومت کردم