من درحال فروپاشی روحی ام😩
از یه طرف خسته شدم میخام خونه خودم باشم و خودم از بچه ها مراقبت کنم نمیخام دیگه کسی تمام وقت پیشمون باشه
از یه طرف نمیتونم بدون کمکی
چیکا کنم؟

میتونی حتما برو خونه خودت هر چی بیشتر بمونی روح و روانت داغون تر میشه
پاشو برو خونه خودت فوقش ی هفته اول سخت باشه برات کم کم قلق بچه ها میاد دستت و انقد راحت میشی و اعصابت آروم ک لذت میبری
دوقلویی درسته سخته و مشکلات زیادی ب همراه داره ولی دلیل نمیشه انقد بخای اذیت شی بخاطر دیگران
تنهایی خیلییییی خوبه

سلام عزیزم خداقوت ؛ خدا حفظ کنه بچه هات و
منم سه قلو دارم شوهرم خیلی من و میبره خونه مادرم اینا ؛ دو ماه اول کلا خونه مادرم اینا بودم بعد اومدم خونه خودمون ؛ تو یه ساختمون با مادرشوهرم هستم ولی اولا باز میومد بعضی شبا بچه ها اذیت میکردن باهم میخوابوندیم یا حموم می‌بردم لباس تنشون میکرد ولی یه کم گذشت کلا ۹۹ درصد خودم تو خونه شبانه روزی خودم بهشون میرسم ؛؛؛؛ ولی خدایی خانواده م وقتی میرم کمکم میکنن ولی بنظرم خودت تنها باشی خیلی بهتره درسته خسته میشی کم میاری ولی وقتی من تنهایی تونستم به همه کارام برسم پس شما هم میتونی

عزیزم من دقیقا ۱۳ ماهه تنها نیستم اصلا قبول ندارم حرف اونایی که میگن قلق میاد دستت به هر حال دو قلویی به شدت سخته تو یه نفری اونا دونفر بستگی به بچه هم داره شاید

منم 😥 واقعا خیلی خدا قوت،من ک دلم میخواد دو روز مامان نباشم همون هویت خودمو داشته باشم ولی بعد اینکه یکساعت میخوابم دلم نمیخواد یه لحظه ام از پسرام دور باشم

ولی بری خونه خودت انگار دستت باز تره خسته تری ها ولی مسلط تری رو بچه ها ،ارامشش بیشتره

گلم منم دوقلو دارم میدونم ک سخته 5ماه مامانم نگه داشت تو خونش کمکم کرد بعد رفتم شهر شوهرم الان 3ماهه همه کار خودم میکنم شهر غریب با دوتا بچع خونم همیشه دسته گله غذام همیشه آماده بچه هام همیشه همه کاراشونو کردم فقط هفته ای ی بار مادرشوهرم فقط پسرمو می‌بره صبح تا عصر وسلام کل هفته با خودمن سخته ولی بهتر از اینه زیر منت باشی تازه شوهرم هم ظرف غذایی ک میخوره رو هم برنمیداره ینی اصلا کمکم نمیکنه

منم ناهید جان منم😪

بنظرم پاشو برو خونه ی خودت تو که در این حد کمکی داری وقتی خسته شدی بگو بیان بچه ها رو ببرن چند ساعتی
من با اینکه کمکی ندارم از ۴ماهگیشون خودم دارم مراقبت میکنم و دیگه اصلا خونه بابامم نمیتونم بمونم انگار میرم اونجا برای یه روز هگ ک شده اوضاع از دستم خارج میشه

عزیزم من پدر و مادرم فوت شدن خواهر ندارم و از ده روزگی بچه هام با کمک همسرم تنها بزرگ کردیمشون تا الان‌‌. واسه منی که تجربه بچه داری نداشتم چند ماه اول خیلی خیلی سخت بود ولی بعدش قلق بچه ها دستم اومده بود میدونستم کدوم چه جوری آروم میشه. بعد که پسرم سینه خیز و چهار دست و پا رفت راحتتر شدم درسته باید همش حواسم بهش میبود ولی چون کمی مستقل شده بود و اینور اونور میرفت کمتر نق میزد و کمتر بغل میخواست. الان شکر خدا شرایطم خیلی بهتر شده. بچه ها رو راحتتر هندل میکنم. متاسفانه باید بهت بگم تا زمانی که کمکی داری و به کمک یه نفر دیگه وابسته ای بچه ها هر چند سال هم داشته باشن باز برات بدون کمکی سخته فرقی نمیکنه الان باشه یا یه سال بعد چون عادت کردی همیشه یه نفر باشه. من جای شما بودم سختیاش رو به جون میخریدم و زودتر مستقل میشدم چون رفتار پدرشوهر و مادرشوهرتون رو ناخودآگاه بچه ها هم اثر میذاره، فردا پس فردا تو خواه ناخواه تو تربیت بچه ها هم دخالت میکنن و خیلی چیزای دیگه.

برو خونه خودت خواهر من ک خودم ازاول دست تنها بودم یه سری ها این وسط میومدن کمک حالا ولی همه چیز رو دوش خودم بود الانم ک خودم تنهایی هندل میکنم نمیگم اسون ولی نمیشه ک همیشه با بقیه موند باید بادبگیری مطمعن باش خدا دیده میتونی بهت دوتا داده

بچهات ۷ماهن و هنوز خونه خودت نیستی؟😐😐😐😐

سخته ولی شیرینه الان که پسرم چهار دستوپا میره فقط بایدحواسم به اون باشه ولی من ازاول خونه خودم بودم کمکی هم نداره بروعادت میکنی سخته ولی خیلی شیرینن

منم وقتی بچه هام به دنیا بیان خودم تنهایی باید باهاشون کنار بیام