پیرو تاپیک قبلیم


اون لحظه که نوزاد گریه می‌کنه بحث سر این نیست که تو بغل کی آروم تر میشه ،می‌دونیم از لطف و محبت و مهربونی میاد اون کمک اما اون لحظه فقط یه چیز مهمه: احساس امنیت برای کودکمون و اون امنیت یعنی آغوش مراقب اصلی (یعنی پدر و مادر) که معمولا مامانه.
وقتی نوزاد احساس ناامنی می‌کنه و یهو از نقطه امنش جدا میشه،بدنش وارد فاز استرس می‌شه و هورمون کورتیزول ترشح می‌کنه یعنی مغز واقعاً فکر می‌کنه خطر اتفاق افتاده.
حتی اگه تو بغل مامانش هم به گریه ادامه بده اون گریه نشونه بی‌فایده بودن بغل مامان نیست بلکه راهی برای تخلیه احساساتشه. دیدی ما بزرگترا هم وقتی بغض داریم تا یکیو می‌بینیم که برامون امنه بغضمون ترکه و گریمون در میاد؟
نوزاد هم همینه فقط کوچیک‌تر و بی دفاع‌تر .
نترسید از گریش تو آغوش مادر آرومتر میشه فقط یکم زمان می‌خواد تا گریه‌اش آروم‌تر بشه دقیقاً مثل ما بزرگتره.

اون لحظه به طور غریزی تو بدن مادر هم کلی اضطراب ایجاد میشه که بچه‌ام داره گریه می‌کنه و تو بغل من نیست.

تصویر
۵ پاسخ

ممنون عزیزم من همین حرفو میزنم اما قبول نمیکنن اما من اصلن بچم نمیدم دست کسی موقعی ک گریه میکنه مادرشوهرم میخاد بگیره نمیدم بهش خوشم نمیاد جوری میگن انگار از مادر مهربونترن

وای چقدر حرف دلم
کاش وقتی بچم گریه میکنه مادرشوهرم ازش نگیرتش😢😭
خیلی ناراحت میشم و بهم فشار میاد نمیدونم چطوری بهش بگم این کارو نکنه

وااای فداتشم من حرف دلمو زدییی‌ چقدر سر گریه کردن و آروم نشدنش تو بغلم ازم گرفتنش ک آرومش کنن چقدر میگفتم آخرش بغلم آروم میشه ولش کنبد گوش نمیدادن

کاش اینو خانوادها بفهمننننن🫠

وای وای کاش میشد استوری کرد واقعا

سوال های مرتبط