من خوشحالم و بدم نمیاد که پسرم بهم وابسته شده..
اما فکر می‌کنم افتاده روی دور اضطراب جدایی و این برای منی که شاغلم یعنی شروع بدبختی😥
اینقدر با مامان من عیاق بود، الانا جدیدا میره بغل مامانم منو که میبینه شروع میکنه دست و پا زدن، یوقتام پیشش غریبی میکنه و گریه میکنه!! من همیشه فکر میکردم نینیهایی ک شیرمادر میخورن وابسته ترن و گریه میکنن،اما پسر من که شیرخشکیه اینطوری نیست..
دیشبم خونه خانواده شوهرم بودم، برا مادرشوهرم که نه،اما همچینننن گریه های شدیدی میکرد وقتی بغل بقیه میرفت که هم خندم میگرفت از دستش، هم دست خودم نیست خجالت میکشم😅😂😂
میدونم طبیعیه و چیز بدی نیستا،اما خجالت میکشمممم و دلم برای اون بنده خدایی که ضایع شده میسوزه🫠😂
شما اینطوری نیستید خجالت بکشید؟؟!

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط