آرمین کوچیکتر که بود اصلا با بچه ها ارتباط نمی‌گرفت مثلا میبردمش خانه بازی اگه میدید یه بچه ای سمت بازی هست نمیرفت صبر میکرد بیاد پایین بعد بره یا با بچه های فامیل بازی نمیکرد تو جمع اصلا حرف نمی‌زند یادمه چقد سر این موضوع بهمن حرف میزدن تیکه بارم میکردن الان خیلی وقته قشنگ صد و هشتاد درجه رفتار آرمین تغییر کرده همه این کارهارو انجام میده دیگه از بچه ها فراری نیست

بعد پسر من خیلی با همه زود خودمونی میشه پارک میرفتیم خونه بازی میریم فوری میره دوست میشه بعد هرچی اتفاق افتاده باشه تو خونه یا بیرون رو براشون میگه. بعد من هی حرص میخورم. هی حرص میخورم . یا مثلا کسی رو میبینه تو کوچه از پنجره اتاقش داد میزنه سلام دوستم خوبی. بعضیاشون جواب نمیدن اینم بغض ک چرا جواب نمبدن. منم خودم شرحه شرحه میکنم اخه تو چیکار ب بقیه داری

دختر من اینجوریه با بچه های فامیل بازی می‌کنه ،از عمو ها و دایی هایش می‌ترسه و غریبگی میکنه، دوست نداره بوسش کنن، از اول اینجوری بود ، دو هفته ای میبرم مهد تا بهتر بشه بیش از اندازه به من وابسته است ، نمیدونم چیکار کنم

وااای پسر منم همینه چیکار کردی خوب شد؟؟

عزیزززم اره،من خواهرام خیلی حرف بارم میکردن دقیقا بدتر از خانواده شوهر
من فقط میگفتم باشه باشه
به روی خودم نمیاوردم
اما تو خودم میریختم
اما حرفاشون خیلی عذابم داده 😞