ما مادرها همیشه چالش حفظ اسباب بازی رو داریم با دلبندانمون....

مراقبت از اسباب‌بازی‌ها رو به کودکان باید یاد داد...


با تهیه اسباب‌بازی، حس کنجکاوی کودک رو تقویت کنید.
و اجازه بدید حس کنجکاوی کودکان با خراب کردن اسباب بازی‌هاشون پاسخ داده شه تا آرام آرام جذابیت این کار برای اونها از بین بره...
●●●دقت کنید ،اسباب بازی های ارزان تر تهیه کنید که اگر هم خراب کردن دلتون نسوزه🤪

کودک در سنین دو یا سه سالگی و پائین‌تر از اون مراقبت از اشیای شخصی رو در سالم نگه داشتن اونها نمی‌دونه.

نکته همینه که خیلیا نمیدونن و مدام حرص میخورن😁

بچه به استفاده از وسایلش تمایل داره و خراب کردن اسباب بازی رو هم نوعی استفاده از اون می‌دونه
کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیک می‌شن حس مراقبت از وسایل درونشون قوت می‌گیره....

●●●متاسفانه این وسطا خیلیا به مادر بیچاره تز میدن که :
وای دعواش کن خراب نکنه ،اگر مدام خراب کنه عادتش میشه و ...

نکته اینه که این عزیزان رفتار بچه و دنیای بچگی رو با رفتار بزرگسالی و عادت های اون زمان مدام قیاس میکنید

تصویر
۰ پاسخ

سوال های مرتبط

مامان 👶🏻آراد🫀 مامان 👶🏻آراد🫀 ۱ سالگی
👩🏻‍🍼🖇چرا بچه ها "سخت ترین" احساساتشان را برای مادرشان نگه می دارند؟

بچه ها معمولا کنار پدر ها رفتار خوبی دارن.خوب غذا میخورن،خوب گوش میدن و بازی میکنن،اما وقتی کنار مادر هستن اشک ها و کج خلقی های اونها شروع میشه.
بچه کنار کسی که احساس امنیت کنه احساساتش رو پنهان نمیکنه و یک مادر به اندازه کافی "امن"هست که فرزندش بخش به هم ریخته اش رو نشان بده.
بچه ای که کنار پدرش آرومه،ذاتا آروم نیست.اما یاد گرفته که برای رضایت پدر باید کنترل خودش رو حفظ کنه.اما کنار مادر نیازی به نمایش نیست چون میدونه که؛"عشق مادر با رفتار های اون تغییر نمیکنه"

بچه به خوبی میدونه که مادر تنها کسیه که وقتی اون در حال تجربه سخت ترین احساساتشه میتونه اونهارو کنترل کنه و نزدیکش بمونه.

رفتار بچه ای که عصبانی میشه،جیغ میزنه و سر مادر داد میزنه طبیعیه.
اسمش بی احترامی یا لجبازی یا رفتار بد نیست!
این دقیقا امنیت و اعتماده!این سیستم عصبیه که بالاخره تونسته در آغوش مادرش اونقدر آرام بشه تا همه چیز رو تخلیه کنه.

اشک های کودک بر علیه مادر نیست،بلکه اشک ها در آغوش مادر به راحتی جاری میشن،چون اون "امن ترین" جای دنیا برای کودکه!
مامان علی مامان علی ۲ سالگی
بچها بیاین ی چیزی بهتون بگم آروم بشم یکم😂
یه دوستی دارم که ۱۰ ۱۲ ساله باهم رفیقیم و ۷ ساله باهم رفت و آمد میکنیم پسرش ۶ سالشه از وقتی ک خیلی کوچیک بود هر کی میومد خونشون در اتاقش رو می‌بست هیچ بچه ای رو راه نمی‌داد اسباب بازی هاشو ب هیچکی نمی‌داد حتی خودشم اصلا اجازه دست زدن ب اسباب بازی هاش نداره یعنی مامانش اینجوری یادش داده ک ب کسی نده خراب میشه و اینا
از وقتی بچم دنیا اومده میریم خونشون من همیشه واس پسرم اسباب بازی میبرم چون میدونم اون نمیده حتی خودشم با اسباب بازی پسرم بازی میکنه ولی از خودشو اجازه برداشتن نداره ولی میاد خونمون کل اتاق رو میریزه بیرون همه چی رو میاره بازی میکنه حتی پسرم دستش رو میگیره میبره تو اتاق بهش همه جی میده حالا دیشب خونشون بودیم پسرم گریه میکرد دوچرخه اونو میخاست اونم اصلا نمیزاشت نزدیک دوچرخه بشیم
وای این قد حرصم میگیره دلم میخاد بزنمش😂هر دفعه بهش میگم پس توهم بیای ماهم در اتاق رو قفل میکنیم میگه قفل کن خودم باز میکنم خودم برمیدارم ..
واقعا اون بچه از بچگی اینجوری تربیت شده ها اینا رو از بچگی می‌دیدیم دوستم بهش یاد میداد و همین جور ک الان بزرگه عادت کرده
ولی واقعا حرصم میگیره
اوف😐
شما جای من باشین بیاد خونمون چیکار میکنین
مامان حسنا و نی نی مامان حسنا و نی نی ۱ سالگی
اگه زد، تو هم بزن👊🏻

چجوری به فرزندم یاد بدم از خودش دفاع کنه؟

معمولاً بچه‌ها از حدود دو سالگی موقع بازی همدیگه رو هل می‌دن، گاز می‌گیرن یا می‌زنن. چون هنوز بلد نیستن رابطه برابر داشته باشن، زود از دست همدیگه عصبانی می‌شن. ولی از سه سالگی به بعد دیگه این رفتار طبیعیه نیست و باید بررسی بشه...

❓️ حالا والدین باید دخالت کنن یا نه؟

تو این سن بچه‌ها خودشون بلد نیستن از خودشون مراقبت کنن. حتماً باید یه بزرگ‌تر کنارشون باشه که اگه یکی، یکی دیگه رو زد یا هل داد، سریع و بدون داد و بیداد جلوی اون رفتار رو بگیره.

اما این جمله‌ی «اگه زد، تو هم بزن» واقعاً به بچه آسیب می‌زنه. ❌️
چون همه‌ی چیزایی که بهش یاد دادید رو زیر سؤال می‌بره..بچه با خودش می‌گه پس اگه یکی کار بدی کرد، منم می‌تونم تکرار کنم؟
اون بچه‌ای که می‌زنه خودش پر از احساسات بد و خشم نسبت به خودشه و حتی از بچه‌ای که کتک می‌خوره آسیب بیشتری می‌بینه. تازه با این حرف ممکنه بچه‌تون تو خطر آسیب جسمی هم قرار بگیره و یاد بگیره خشم، دعوا و کینه چیزای عادیه!!
مامان محدثه مامان محدثه ۲ سالگی
💠هفت رفتاری که فرزندت را با آن فلج میکنی

✅ دستش نباشید

🔸از همون بچگی عادتش بدین که چیزی رو دستش ندین و روی میز یا جای دیگه ای بزارین تا خودش بیاد برداره اگر نمیاد نزدیکش بذارید تا اینجوری مسئولیت‌پذیر بشه.

✅ زبانش نباشید

💥به جاش سلام نکنید، خداحافظی نکنید، شعر نخونید و اجبارش نکنید که این کارا رو انجام بده و اگه دوست نداشت انجام بده، سرزنشش نکنید.

✅ حامی افراطی نباشید

🔸درسته که بعضی مواقع باید از کودکان حمایت کنیم ولی اگه همیشه و همه جا بخواهیم این کار رو بکنیم خیلی اشتباهه؛ برای این که یاد بگیره از حقش دفاع کنه با بازی و نمایش بهش یاد بدین.

✅ بلندش نکن

🔸وقتی زمین می خوره یا یه آسیب خیلی کوچیک می بینه فوراً بلندش نکنید و بذارید خودش تلاش کنه و از جا بلند شه ولی باهاش همدردی کنید.
(البته اگه به شدت زمین نخوره)

✅ کنترلگر نباش

🔸اگه همه کارا و رفتارهای کودک‌ مثل بازی کردن، تمیزی اتاقش، رفت و آمدش و.... رو بیشتر از حد کنترل کنید از خودش ناامید میشه.

✅ پاهاش نباش

🔸بچه بالای دوسال رو نباید مرتب حمل کنید و اینطرف و اونطرف ببرید بلکه باید به راه رفتن تشویقش کنید.

✅ به جاش تصمیم نگیر

💥توی نیمی از تصمیم گیری ها اجازه بدین کودک انتخاب گر باشه مخصوصاً کودک بالای ۳ سال؛ مثلاً میتونی تو انتخاب غذا و رنگ لباس و.... از کودک نظرخواهی کنید.
مامان نورا مامان نورا ۲ سالگی
بعضیا میگن زود حرف زدن بچه ها ارثیه
بعضیا هم میگن دخترا زودتر از پسرا حرف میزنن
بعضیا میگن اگه تخم کفتر به بچه بدی زودتر به میاد
اینا واقعیه یا خرافات بماند ...

ولی تجربه ی شخصی من که بر اثر تحقیق بوده و واقعا کمک کرده که دخترم کامل حرف بزنه و خیلی از کارها رو زودتر از سنش بتونم به راحتی براش انجام بدم

من برای رسیدن به این هدف چند تا قانون رو صبورانه و بازی گونه رعایت کردم

- صحبت کردن مداوم با کودک
درباره فعالیت‌های روزمره (مثلا داریم لباس میپوشیم)
از جملات دو تا سه کلمه ای استفاده کردم که آسان باشه و درکش راحت تر باشه
(این لباسه)(بریم بیرون) (غذا بخوریم) و....
اسم اشیا . حیوانات .اعضای بدن و بهش گفتم و به اونا اشاره کردم لزومی نداره در اولین دفعه همه رو یاد بگیره این اتفاق کم کم میفته
فقط باید تکرار بشه

- تقلید صداها و  کلمات
تشویقش کردم که صداهای ساده رو تقلید کنه برای مثال صدای گربه میو . یا هاپ برای هاپو و....

- خواندن کتابهای تصویری
کتابهای که تصاویر ساده و بزرگ دارن
تصاویر حیوانات
میوه ها
اشیا
و اشاره کردن و تکرار کردن و سوال پرسیدن از کودک
که مثلا هاپو کجاست؟
نشان دادن تصاویر و حرف زدن در مورد اون

- قصه گفتن
گفتن قصه های کوتاه چند کلمه ای
(ببعی سفیده میاد تو سبزه ها بازی میکنه )
این قصه ها باید حالت تعاملی بگیره و برای تکمیل کردنش از کودک کمک گرفت تا اونم توی شکل‌گیریش کمک کنه
قصه های تخیلی ساده حتی اگه کودک چیزی هم نگه ذهنش و فعال میکنه

- بازهای تعاملی مثل (دالی موشه ) یا( قایم باشک) که با حرف زدن همراه هستن استفاده از اسباب بازی هایی که صدا تولید میکنند (مثل تلفن اسباب بازی) واقعا کمک میکنه
ادامه در کامنت اول
لایک کنید تا بالا بمونه بقیه هم ببیند
مامان دوتاامیر🩵🩵 مامان دوتاامیر🩵🩵 ۱ سالگی
من و پسرام

❤️تجربه شیردهی

اول اینکه بنده دوتا پسر دارم
اولی الان ۵ سال و نیمه و شیر مادری بود
دومی الان ۲۰ ماهشه و نارس و شیرخشک هست

تجربه ای که میخوام بنویسم هم تجربه خودمه هم از اطرافیانم که بچه همسن داشتن هست و هیچ گونه سختی در پذیرش نقد ندارم و قابل انعطاف هست و کاملا تجربه ای هست.

شیردهی رو بنظرم از دو جهت باید در نظر گرفت
جهت مادر
جهت کودک
بنظر من از جانب کودک (اگر مشکل خاصی نداشته باشد) شیر مادر بهترینه چرا؟! چونکه هضمش خیلی آسونه و مواد مغذی اندازه نیاز کودک داره و دفع و جذبش هم خیلی خیلی راحت تره
حتی در بچه های رفلاکسی و حساسیتی درجه پایین (کاهش وزن ندارند) شیر مادر بهتره چون با رعایت فاکتور هایی میشه این مشکل بچه را آرام تر کنیم.
همچنین چون مکیدن شیر از مادر سخت تر و فعالیت ذهنی و فکی بیشتری میخواد بچه باهوش تر و ورزیده تر میشه شاید فکر کنید که بچه های شیر مادری لاغر ترن اما باید بگم که سالم ترن و در سنین بالاتر که از شیر گرفته شده در مقایسه با سایر کودکان که محروم بودند وزن برابر و سلامتی بیشتری دارند.احتمال اعتصاب شیر در کودکان شیر مادری کمتر هست.
اما بنظر من مهم ترین فاکتور در شیر مادر رسیدگی مادر به خودش هست یعنی اگر مادر میخواد به فرزندش شیر خودش را بدهد باید مواد لازم فرزندش را تأمین کند.رها کردن کودک و شیر مادر بدترین کار و ظلم در حق بچه و مادر هست.(استفاده از مواد غذایی و دارویی جهت تقویت شیر واجب است)