از وقتی پسرم دنیا اومده همه ی فکر و ذکر من این بود ک کمی بزرگتر بشه برم سرکار
بعد دو سال و نیم بالآخره تصمیم گرفتم ک برم رفتم یه جا فرم پر کردم
یه کار عالی با حقوق خوب بیمه و مهمتر از اینا اینک پسرمم میتونست پیشم باشه
امروز از صبح بیدار شدم با ذوق آماده شدم و رفتیم ساعت دوازده به مدیریت گفتم دیگه نمیام ممنون
انقدر ک این بچه منو اذیت کرد گریه داد و بیداد
خلاصه ک شاغل بودن و بوسیدم گذاشتم کنار حتی دیگه فکرشم نمیکنم

اگه واقعا دوس داری بری سر کار صدرصد سختیای خودشو داره نمیشد میزاشتین مهد ...اگه از نظر مالی خوب هستین همسرتون نیازهاتونو تامین کنه نری سر کار چ بهتر ک دوتاتون اذیت نشید..

بچه رو که اصن نمیشه ببری نحل کار اثیر میشه بچه ساعت ها واقعااا گناهه یکی بود بچه نگهمیداشت خوب بود والا. بعضیا مادرشون نگه میدارن از خوده مادر بچه بهتر

خب طبیعی تاحالا تو این جور محیطا نبوده
یه چندروزی میبردیش عادت میکرد
یا اینکه یه مهد نزدیک محل کار پیدا میکردی نیمه وقت میرفت مهد بعدشم پیش خودت بود تا باهم برگردین خونه حیف بود از دستش نده اگه علاقه داری

اگه میتونین خودتون کاری رو شروع کنین و بچه تون پیش خودتون باشه
کارمند بودن آدم رو فرسوده میکنه
۱۰،۲۰ تومن میذارن کف دست آدم
عین کارگرا باید براشون کار کنی، دیگه واسه بچه اعصاب نمیمونه
جای رشد هم نداره

بچه منم
پیشم نمیمونه

بقیه همکارا
یا از صب تا ظهر بچه شون خابه
یا یه گوشه نشسته نقاشی کاردستی گوشی

قربون تیپش
ی‌ کم تحمل میکردی خاهر
شاید بهتر میشد

عزیزیممممم🥹🥹
الهی قربونت برم چه ذوق دلچسبیه واقعا..
شبنم جانم ولی الان خیلی سن بدیه..پسر من که بدتر وابسته شده..🥴

چ کاری بود ؟؟پسرت ک گفتی مادرشوهرت نگه میداره؟

چی بود کارت

ای بابا ..من له له میزنم برا کارچون بی پولی اذیت میکنه ولی بچمو کسی نیس بگیره ...این چه کاری بود که میتونستی با بچه بری .

خب کم کم عادت میکرد برای اون هم همه چی جدید بوده قطعا طبیعیه چند روز اذیت کنه تا با محیط کنار بیاد

چند روزی و میرفتین شاید عادت میکرد