شبا وقتی دخترم نمی‌خوابه عصبی میشم جیع میکشم یافشارش مدم واقعادست خودم نیست نمدونم چرا
وقتی می‌خوابه میشینم گریع میکنم شوهرم اصلا بفکرنیست

ولی خب واقعا دست خود آدم نیست

اره عزیزم افسردگیه چون منم همچنان دارم

وای نه اذیت نکن اون طفل معصوم رو
منم تا پسرم بخوابه خیییلی گریه می‌کنه
همش باید بغلم باشه تکونش بدم دیگه کمر دارم نه گردن
انقد جیغو جیغو شده که وقت نمیکنم تو خونه به جز دو وعده غذا چیزی بخورم به شدت لاغر شدم
هر وقت عصبی میشم از دستش میگم گناه داره اون ک تقصیری نداره خودم خواستم که به دنیا بیارمش
مادر شدن الکی نیست که سختیای زیادی داره

نکن عزیزم به قول اون مامان مشکل رو برطرف کن چراغای خونتون اگه کامل خاموش میکنی نکن شاید میترسه یه چراغ کوچولو روشن بذار در طول روز زیاد نخابون اگر هم خوابید حداقل از ساعت هشت شب بعد نخابون بعد بشین بذار روپات با آرامش صلوات بفرس تکونش بده و با پتوی نازک حالت قنداق دستاشو ببند یا از پتو دستاشو بگیر که احساس آرامش کنه اون کوچولو شما وقتی فشارش میدی دردش میاد مامانی و در نتیجه گریه هاش بیشتر میشه اگه گریه هاش بیشتر بشه خوابش هم میپره این کارا رو انجام بده براش ان شالله که میخابه

برو مشاور
یا اگ شبا اذیت میکنه بیدارش کن
بگو پاشو یکم بگیرش خسته شدم پامیشه

سعی کن طول روز شده حتی نیم ساعت برای خودت و خلوتت وقت بزاری
یا با‌گوشیت باشی یا کتاب بخونی هرچیزی ولی فقط بر خودت باشه اون نیم ساعت اینجوری اعصابت ارومتر میشه
عصبی شدی صلوات بفرس به این فک کن اون وااقعا هیچ تقصیری نداره فقط کوچولوعه و تو تنها پناه زندگیشی

عزیزم خودتو کنترل کن اون طفلکی چه گناهی داره سعی کن دمنوش ارامبخش بخوری خودتو اروم کنی باید قبول کنیم بیشتر مسئولیت با ما مادراست منم تا الان یه شبم شوهرم نخوابوندش ولی شده یک ساعت بیشترم راه بردم بد قلقی کرده تا خوابیده

افسردگی