پسرم همش دوس داره همه باهاش دوست بشن میبریم پارک یا جایی که بچه هست اول میپرسه باهام دوست میشی بعضی از بچها جواب نمیدن یا باری نمیکنن باهاش خیلی رومیش خراب میشه بغض میکنه
میبینه یه گوشه امروز تو پارک دید که نمیتونه دوستی پیدا کنه رفت زیر سر سره خودشو قائم کرد بغض کرد
منم خبلی ناراحت عصبی میشم چیکار کنم😢بچم غقه نخوره هر چی میگم عیب نداره بیا با من بازی کن

عزیزم اعتماد بنفس رو باهاش تمرین کن بگو اگه کسی دوس نداشت باهات بازی کنه تو باید بگی اشکالی نداره مهم نیست مهم اینه من خودمو دوس دارم هر لحظه براش تکرار کن

پسر من هم اولا همینطور بود بعدشم خیلی ناراحت میشد اما بعد بهش گفتم اشکالی نداره بعضی بچه ها دوست دارن تنهایی بازی کنن بعد یه مدت دیگه ول کرد

برعکس پسر من که اصلا دوست نمیشه با کسی و همون تعداد دوستی که تو خانواده داره محدود کرده خودش، هرچی باهاش صحبت میکنم میگه دوست ندارم من خودم دوست دارم دیگه، همون چندتا بچه خانواده رو میگه. نه این خوبه نه اون. دیگه میمونیم چیکار کنیم ما مامانا واقعا

مثل دخترمن .هرچی میگم هرکی خودش بازی میکنه حرف خودشه