مامانا در مورد بچه ای که همش غذا رو تو دهنش نگه میداره و مادر واقعا دیگه از این نخوردناش روانی میشه،شما جای اون مادر بودین ریلکس بودین بچتون ناهار و شام نخوره نه یه بار کلا یه مدت اینطوری شده باشه چیکار می‌کنید اشتهاآور هم تاثیر نداشته باشه مادر بودن خیلی سخته

بدتر از بچه ی من وجود نداره یعنی بگم هیچی نمیخوره دروغ نگفتم یکساله وزنش کمتر شده که بیشتر نشده خیلی اذیتم از روانی هم گذشته

من باشم غذا رو به صورت ریز ریز شده میذارم جلوش (دو سه مدل باشه که شاید از یکیش خوشش اومد مثلا مرغ ریش ریش، سیب زمینی سرخ کرده، ماست، هویج ، چندتیکه نون)و میرم و یه ساعت بعد میام جمعش میکنم، چند روز هم نخوره بالاخره متوجه میشه که نخوردنش برای کسی مهم نیست و به خاطر اینکه گشنه نمونه باید بخوره
نترس بالاخره غریزه به لجبازی غلبه میکنه

مثل این پسر ما بزار خودش غذاشو بخوره راستی زیاد نمیخوره ولی همین چنتا لقمه رو با اشتها میخوره

من ک رسما دیوونه میشم
برنج خورشتو تو دهنش نگه میداره
آش و آبگوشتو راحت تر میخوره