نگران نباشین بچهها با هم خیلی متفاوتن. باهاش زیاد صحبت کنین و تمرین کنین. تو چشماش نگاه کنین و براش شعر بخونین و باهاش حرفهای عادی و روزمره بزنین کلا. کلمات ساده مثل ماما و بابا و آبّه (آب) و دَر و دَدَر و اینا رو باهاش اول کار کنین. باید با اشاره چیزها رو نشون بدین (تا متوجه بشه دارین چیو میگین) و بعد اسمش رو بگین. مثلاً همسرتون رو نشون بدین و بگین بابا. شمرده هم بگین تا کودک خوب بشنوه و هضم کنه. بعد هم چند ثانیه مکث کنید تا بتونه متوجه بشه و ذهنش پردازش کنه. بعد مجدد (با اشتیاق و شمرده) تکرار کنین.
کلا «تکرار» کلید حرف زدن بچههاست. بابای من با همین تکرار و مکث و اشتیاق و اشاره کردن تونست به دخترم «برق» رو یاد بده مثلاً 😅 به لوستر و یا نور خورشید اشاره میکنه و میگه «بَ»😅😂
پسر من شش ماهگی گفت
از دو ماهگی وقتی گریه میکرد میگف ماما
الانم ماما دد اته بابا نه کی
دخترم دادا و وقتی خیلی گشنش بشه میگی ماما ماما عم ولی خوب زیادنمیگه منم نگران بودم ولی خوب دورش خلوته داداششم حرف نمیزنه که ازاون یادبگیره بچه هایی که دورشون شلوغه زودکاراشونو انجام میدن
پسر منم نمیگه
فقط میگه دد دت
سه ماهگی
ولی من باهاش کار میکردم
دختر منم نمیگه درست
دختر شما دست دستی میکنه؟بای بای؟
عجله داری ؟ پسر منم نمیگه از دکترش پرسیدم گفتم خاهرش۱ سالگی چند کلمه میگفته گفت خاهرش مشکل داره ولی این بچه نه
من دخترم ی هفتس تازه بابا مامان میگه بابا واضح میگه ولی ب مامان میگه مم
دختر منم نمیگه عزیزم
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.