بچها من وقتی خانم یا آقایی رو میبینم که با بچه هاشون دعوا میکنن یا بد حرف میزنن
میگم اگر منم باشم اینطوری میکنم چون بسختی بدست آوردمش
میترسم منم با بچم اینطوری بشم

گاهی اون دعوابرای تربیت خودبچس
بعدم همه برابچه آوردن چه قبلش چه بعدش سختی کشیدن،کسی دوست نداره جگرگوشش روناراحت کنه،ولی گاهی پدرومادربخصوص مادرفشارزیادی روشه خیلی خسته میشه بچه ام اذیت میکنه دیگه صبرش لبریزمیشه

البته بچهاباهم فرق دارن،صبرخانواده هاباهم فرق دارن،بعدم آدم تامیشه بایدخودشوکنترل کنه چون اون بچس نمیفهمه چیکارمیکنن وبابچه بایدبچگی کرد
ولی لزوماهردعوایی به معنای نخواستن بچه نیست
البته بعضیاکلابابچه حوصله ندارن بدرفتاری میکنندکه بعدضربه شوبچه میخوره

هیچ وقت قضاوت نکن، ادم نمیدونه چه خبر تو زندگی بقیه. من پیش اومده تو بازار پسرم بستنی خواسته ی مغازه ادم میایسته دوباره میریم جلوتر بازم میخواد میگیریم بازم میریم جلوتر بازم بستنی فروشی میبینه میخواد بعد از یک جایی دیگه نباید خرید خوب نیست. اونوقت از کنارم رد میشدن میگفتن چقدر مادرش ظالم 🤣 هر کسی شیوه ای داره برای تربیت اما بهتر که تو خیابون دعواش نکنیم

اره ميكني يكم بزرگ بشه بازيگوش ميشه اذيتت ميكنه هرچقدم داد بزني عين خيالشم نيس😂

گاهی وقتا لازمه بابچه برخورد شه برای اینده خودش برای تشخیص خوب از بد وگرنه کیه ک بچشو دوس نداشته باشه

آره بابا!
آدم تا ی جایی تحمل میکنه؛ دیگه بعضی وقتا دست خودشون نیست