نمیفهمم چرا اینقدر چسبیده بهم هی راه میره قربون صدقم میره اومد بره مغازه اومد میگه بیا بغلم سفت بغلم کرده میگه من تا حالا قدرت نمیدونستم فک میکنه خر گیر اورده😔 هی دلش اتیش میگیره که حدسم درسته و گوه کاری کرده که اینجور بیخود و بی جهت وقتی ازم فاصله گرفته بود و من دیگه بیخیالش بودم هیچ جوره پیگیر هیچی تو زندگیم نبودم نه حالش نه کاراش نه مریضیش پس یه گوهی خورده
ولی میدونم باهاش چیکار کنم میرم تا اون بمونه و ذات خرابش اگه هم بقول خودش دوسم داره اتیش بیوفته به جونش با نداشتنم فقط بچه هامو و پدرمادرم گناه دارن بخدا من اینده م نابود نمیشه فقط اینان که نمیزارن من پا پس بکشم من هیج ترسی از جدا شدن ندارم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط