عزیزم من که یکی دارم کم میارم واقعا .
با این توصیفی که کردی خیلی داری خوب پیش میری . این احساسات هم بخاطر خستگی هست و بخشی هم بخاطر اینکه نمیتونه همه وقتت رو بذاری برای یکی از بچه ها .
من امروز داشتم فکر میکردم دارم کم میذارم جدیدا برای پسرم . انگاری دیگه خوب سرگرم نمیشه . گاهی اصلا حوصله ام نمیکشه باهاش بازی کنم
عریزم خدا بهت صبر بده من با یکی دیوونه شدم از بس شره پسرم شما ک دوتان دیگ حتی فکرش هم سخته خیلی انرژی میخاد 😓
اینا که تعریف کردی.خیلی هم خوبه کم نذاشتی براش. چند ماه دیگه اوضاع بهتر میشه.
افرین به شما
کارهایی که انجام میدی باهاش عالیه
حس بد نداشته باش
بازی های هدفمند بکن شعر و قصه و نقاشی یادت نره همشو یهویی نه مثلا هر روز یکیش انجام بده
گریه و نق و بهونه گیری هم طبیعیه تو این سن دکتر میگفت یکی از نشونه های رشد سالم مغزی بچه ها تو یک تا سه سالگی همینه که اضطراب جوگدایی و نق و گریه دارن تحمل کن میگذره پسرمنم اینجور بود ۱۰سالشه الان
شما یه مادر قوی هستی خداقوت بده
من خودم شخصا نمیتونم دوتا بچه رو تو این سن همزمان تحمل کنم
من دوقلوان بدون کمکی
گلم اصلا همچین حساسی نداشته باش افسردگی میگیری هااا
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.