سلام مامانا من الان حدودا یکی دوماهه برا زندگی اومدیم ی شهر دور از خانواده جایی که هر پنج شیش ماه میشه رفته آمد کرد با بچه کوچیک قبلنم شهر غریب بودما اما حداقل خواهرمم تو اون شهر بود همیشه با حرفاش و کاراش آزارم میدادا اما بازم همین ک بود انگار حالم بهتر بودو انگار همیشه منتظر بودم زنگ بزنه و بیاد پیشم همش منتظرش بودم اونجا فقط یکی دوساعت با خانوادم فاصله داشتم اما الان پونزده ساعت حالم خیلی اینروزا بهم ریخته
شوهرمم همش سر کاره ینی صب میره شب میاد و خسته و عملا هیچ کمکی نمیتونه به من بکنه
خیلی کلافه و عصبی شدم دست خودمم نیس دخترم چند وقته خیلی نق میزنه و دائم چسبیده به من میدونم برا دندونشه ولی گاهی واقعا کفری میشم ‌شاید یچیزی رو پرت کنم یا بزنم به جایی یا شایدم خودمو بزنم منظور اینک با بچم کاری ندارم ولی حس میکنم رفتارم ترسوندتش
دوسه شبه تو خواب یهو میاد میچسبه به من یا روزا باهاش حرف میزنم یهو میترسه
و میاد میچسبه بهم هر بار کلی بغلش میکنم و ازش معذرت میخام کلی گریه میکنم ک چرا نمیتونم مادر خوبی باشم چرا اینقد دائم خستم چرا تحملم کمه
اما واقعا دست خودم نیست
نمیدونم باید چیکار کنم تو این غریبی روزا خیلی دلم میگیره اما هیچ جایی ندارم ک برم
هیچ جایی هم بلد نیستم ک برم نهایت برم رو تراس و همین دیشب با استوری و پست همه گریه کردم غریبه و اشنا
دارویی چیزی نیست ک بتونه حالمو بهتر کنه حداقل تا چند وقت ک به شرایط عادت کنم خیلی کلافم خیلی اذیتم

چقد سخته شرایطط طول میکشه یکم عادت کنی
ببین غذا رو سعی کن یه مدت چیزای ساده درست کنی صبح درست کن و بزن بیرون
یه گروه از خانومای شهری که هستی پیدا کن عضو شو باهاشون برو بیرون
اگه دال و دماغش رو نداری میتونی تو‌خونه برا خودت تفریح بسازی اموزش ببینی فیلم ببین

خودمم بعدش مثه چی پشیمون میشم ولی اون لحظه انگار خون به مغزم نمیرسه

ب مرور زمان عادت میکنی
ولی اثرات خیلی بدی روی بچت میذاری اونم بعدها میخواد وسیله پرت کنه یا پرخاشگری کنی
خب بااین رفتارا چیزی درست نمیشه ک

به جاش تو طول روز حداقل نزدیک محلتون با بچه با کالسکه برو یه هوایی بخور و بیا
کم کم یاد میگیری
اونجام خواهرت اذیتت میکرد الان دیگ کسی نیست خودتی

اگه با یک مشاور هم صحبت کنی خیلی خوبه کمی سبک میشی و میدونی برا حال بهتر خودت چیکار کنی. تنهایی بچه بزرگ کردن چالش بزرگیه. باید آرامش داشته باشی ک بتونی بچه رو درست تربیت کنی

شوهر منم کارش زیاده الان مهمون اومد برام کل خونم بهم ریخته بود انقد خجالت کشیدم ک حد نداره

عزیزم بچه رو بزار تو کالسکه قشنگ بپوشون برین بیرون باهم.ادرس خونتون بزن تو نشان برو یه ربع دور و اطراف خونت بچرخ کم کم دلت باز میشه.مایی که تو شهر خودمونیم بیرون نمیریم انقد نرفتم عادت کردم به تنهایی تو خونه موندن.بچه داری هم سخته خدایی.اسباب بازی بده بهش بازی کنه.باهاش مهربون باش کم کم درست میشه اون ترسش.طفلک ترسیده حرف میزنی فکر میکنه میخوایی دعواش کنی
همه اینا میگذره درست میشه
بزرگ میشه رفیق و پایت میشه

منم غریبم برو بیرون با بچت اهنگ بذار

منتظر شوهرت نباش خودت با بچه ت برو بیرون وقت بگذرون اینجوری تنهایی آدم خسته میشه خونه بمونه اعصابش میریزه بهم بچه هم بدتر میکنه