فرق کاشت و اکستنشن مژه چیست؟
افراد میتوانند به دلایل مختلفی دچار ریزش مو شوند. ریزش موی هورمونی، ریزش موی ارثی، ریزش مو در اثر مصرف داروهای خاص یا ابتلا به برخی بیماریها، ریزش مو در اثر تغذیهی نامناسب و .... در هر حال علت هر چه که باشد ریزش مو ظاهر خوشایندی ندارد. در حالی که بعضی از انواع ریزش مو برگشت پذیرند اما بعضی دیگر قابل درمان نیستند و شما باید ظاهر جدید را بپذیرید. با این حال روشهای مختلفی وجود دارد که میتوانید به کمک آن کچلی قسمتهای مختلف را بپوشانید. یکی از نواحی که مورد ریزش مو قرار میگیرد، مژههای چشم است. این اتفاق میتواند ظاهر بیماری به شما ببخشد. بنابراین باید به فکر درمان آن باشید. در مقابل گزینههای درمانی مختلفی که در پیش رویتان قرار دارد (مانند لیفت مژه، لمینت مژه، مژه مصنوعی و ...)، دو مورد از محبوبترینشان، کاشت و اکستنشن مژه است. در ادامه در مورد فرق کاشت و اکستنشن مژه و اینکه کدام مورد برایتان مناسبتر است بیشتر توضیح خواهیم داد.
اکستنشن مژه چیست؟
قبل از بررسی فرق کاشت و اکستنشن مژه در ابتدا باید توضیح دهیم کاشت و اکستنشن شامل چه فرایندی ست. اکستنشن مژه یک ترند آرایشی است که در آن تارهای مژههای مصنوعی به کمک چسب مخصوصی که برای همین کار وجود دارد به مژههای اصلی میچسبند. مژههای اضافه شده میتوانند مصنوعی از جنس مواد سنتزی یا طبیعی از جنس ابریشم یا موی سمور باشند. همچنین براساس شیوهی چسباندن و شکل مژهها، اکستنشن مژه به انواع مختلفی تقسیم میشود. انواع اکستنشن مژه عبارتند از مژه كلاسيك، مژه هيبريدي، مژه وآلیوم و مژه مگا واليوم، مژه عروسکی و ...
تفاوت اکستنشن مژه کلاسیک و والیوم، هیبریدی و ... در ظاهر آنها کاملاً مشخص است. بعضی از آنها مانند مژه کلاسیک بسیار طبیعی هستند و شاید بسیاری از افراد متوجهی آن نشوند اما برخی دیگر مانند مگا والیوم کاملاً در ظاهر شما مشخص میشوند زیرا طول مژهها بلند و پرپشتتر از حد طبیعی ست. اکستنشن مژه نیاز به استفاده از ریمل را از بین میبرد. روش دیگری به نام کاشت مژه هیدن نیز وجود دارد که کمی متفاوتتر از سایر روشهای اکستنشن است با این حال در همین گروه قرار میگیرد. تفاوت کاشت هیدن و اکستنشن مژه در محل چسباندن مژههای مصنوعی ست. در روش هیدن مژه به داخل چشم و تارهای مژه چسبانده میشود حال که در سایر روشها، مژههای مصنوعی بالای تارهای اصلی و روی چشم چسبانده میشوند.
عوارض اکستنشن مژه بسته به روشی که برای اکستنشن انتخاب میکنید، میزان حساسیت فرد، محل انجام کار و تجربهی متخصص میتواند متفاوت باشد. در هر حال این عوارض در همه رخ نمیدهند و در بعضی از افراد میتواند بسیار شدید باشد. اکستنشن مژه یک روش موقت است و به یک دورهی ترمیمی نیاز خواهید داشت. در ترمیم، مژههایی که ریختهاند مجدد روی تارهای مژه چسبانده میشوند. از این رو به این روش کاشت مژه موقت نیز میگویند هرچند که اصطلاح کاشت برای این روش اشتباه است.
کاشت مژه چیست؟
کاشت مو یا مژه یک فرایند کاملاً تخصصیتر و البته کاملاً پزشکی ست. در این روش از بخشهایی که موی بهتری دارند، به عنوان بانک مو استفاده میشود و تارهای مو به بخشهایی که به آن نیاز دارند منتقل میشود و در بافت پوست کاشته میشود. این دقیقاً مانند عوض کردن گلدان یک گل است. تار موی منتقل شده در محیط جدید نیز رشد خواهد کرد و همهی مراحل رشد یک موی طبیعی را دارد.
در کاشت مژه، موهای اهدایی معمولاً از پشت سر گرفته میشوند اما این میتواند در افراد مختلف متفاوت باشد. در حالی که کاشت مژه میتواند برای اهداف زیبایی انجام شود با این حال از این روش برای اهداف درمانی مانند افرادی که دچار سوختگی شدهاند، افرادی که دچار ضربه شدهاند یا افرادی که در اثر بیماریهایی مژههای خود را به طور کامل از دست دادهاند استفاده میشود.
این روش درمانی به ترمیم نیاز ندارد و دائمی ست. با این حال موهایی که به این روش منتقل میشوند، به رسیدگی نیاز دارند زیرا رشد موهای بدن در هر منطقه متفاوت است و جا به جا کردنشان خصوصیات ذاتی آنها را از بین نمیبرد. مثلاً موهای سر طوری طراحی شدهاند که حتی تا چند متر بلند شوند. پس وقتی این تار مو را به مژه منتقل میکنید، همچنان به رشد خود ادامه میدهد. این در حالی ست که موهای اصلی مژه به صورت ذاتی تا چند سانت رشد کرده و میریزند. بنابراین وقتی کاشت انجام میدهید، باید موهای کاشت شده را اصلاح کنید تا بیش از حد بلند نشوند.
تفاوت کاشت و اکستنشن مژه چیست؟
همانطور که از توضیحات بالا متوجه شدید، مسلم است که تفاوتهای اساسی بین این دو روش وجود دارد. بعضی از مهمترینشان عبارتند از:
اساس روشها
اولین فرق بین کاشت و اکستنشن مژه، این است که آنها در اساس کاملاً دو روش جداگانهاند با این که نتایج تقریباً مشابهی دارند. هر دو به شما مژههای پرپشتتری میدهند. اما اکستنشن با چسب انجام میشود و در کاشت، تار مژه به طور کامل در بافت پوست جاسازی میشود.
اپراتورها
از آنجایی که اساس کار کاملاً متفاوت است، اپراتورها نیز متفاوتاند. اکستنشن مژه توسط آرایشگرانی انجام میشود که دورههای آموزشی آن را گذراندهاند در حالی که کاشت مژه باید توسط پزشک و متخصص انجام شود. به همین ترتیب محل انجام آنها نیز متفاوت است. به عنوان یک فرق کاشت با اکستنشن مژه، اولی در کلینیکهای تخصصی انجام میشود حال آنکه اکستنشن در یک آرایشگاه انجام خواهد شد.
دائم و موقت
مدت زمان ماندگاری را نیز میتوان به عنوان فرق کاشت و اکستنشن مژه در نظر گرفت. چسبی که برای اکستنشن استفاده میشود هرچقدر هم که محکم باشد باز هم از بعد از یک دورهی مشخصی دچار ریزش میشود و باید ترمیم شود. اما کاشت یک روش دائمی است که موهای کاشته شده مانند سایر موهای بدن رشد و ریزش و رویش مجدد دارند.
موهای استفاده شده
در اکستنشن مژه از موهای طبیعی (ابریشم یا سمور) یا مصنوعی استفاده میشود اما در کاشت موهایی که روی پلک کاشته میشوند از دیگر بخشهای بدن مانند ابرو گرفته شدهاند. بنابراین جنس آنها کاملاً مشابه است. هر چند که ممکن است تفاوت رنگ بسیار مختصری داشته باشند. موهایی که در کاشت استفاده میشوند کاملاً زنده بوده و دارای چرخهی رشد هستند.
دامنهی عوارض
نوع و میزان عوارض نیز یک فرق کاشت و اکستنشن مژه ست. عوارض اکستنشن مژه میتواند مانند عوارض اکستنشن مو بسیار گسترده باشد زیرا یک روش علمی و بالینی محسوب نمیشود. مژههای کاشت شده میتوانند ایجاد حساسیت کنند، باعث عفونت، خارش چشم، تاری دید و دیگر مشکلاتی شوند. حال آنکه کاشت مژه روش اصولیتری ست و اگر توسط متخصصان دارای صلاحیت انجام شود و بررسیهای قبلی به طور کامل انجام شوند، بسیار کم خطر است. با این حال میتواند عوارضی از جمله درد، خون ریزی، عفونت، نتیجه زیبایی شناختی ضعیف، تحریک قرنیه و ... را به همراه داشته باشد.
نگهداری
اکستنشن مژه به نگهداری خاصی نیاز ندارد. چون یک روش موقت است و شما نمیتوانید کار زیادی برای حفظ مژهها انجام دهید تنها باید هر 6 تا 8 هفته یک بار، ترمیم انجام دهید. اما کاشت مژه نیاز به اصلاح دورهای دارد در غیر این صورت رشد مژه به حدی میرسد که در دید اختلال ایجاد کند.
هزینه
همانطور که از نوع فرایند مشخص است هزینهی کاشت مژه به مراتب بسیار بیشتر از اکستنشن مژه است. زیرا هم توسط متخصصین انجام میشود و هم دائمی ست و هم به آزمایشات قبلی و رسیدگیهای بعدی نیاز دارد.
زمان ظهور نتایج
بعد از اکستنشن مژه شما بلافاصله شاهد نتایج کار خواهید بود و نیازی نیست صبر کنید تا موها رشد کنند. در حالی که در کاشت مژه شرایط متفاوت است. نتایج بلافاصله ظاهر نمیشوند. در واقع در مرحلهی اول مژههای کاشت شده میریزند (5 تا 8 روز بعد از جراحی) و مجدد رشد میکنند بنابراین باید کمی منتظر بمانید. رویش مجدد میتواند از 4 تا 6 ماه طول بکشد.
دورهی ریکاوری
یک فرق کاشت و اکستنشن مژه، دوره ریکاوری آنهاست. اکستنشن مژه به ریکاوری خاصی نیاز ندارد. بهبودی در این روش معنایی ندارد. شما میتوانید بعد از اکستنشن بلافاصله به سر کار خود بگردید. حال آنکه کاشت مژه یک روش جراحی محسوب میشود. بعد از کاشت کاملاً طبیعی است که برای روزها تا هفتهها تورم و کبودی ناحیه پلک را تجربه کنید. بخش پشت سر (جایی که مژهها از آن گرفته شده است) معمولاً در عرض چند روز بهبود مییابد و ناراحتی زیادی تجربه نخواهید کرد.
گزینههای مناسب
به عنوان آخرین فرق کاشت و اکستنشن مژه، گروههای مختلف به روشهای درمانی مختلف نیاز دارند. همهی افراد نمیتوانند اکستنشن انجام دهند این افراد عبارتند از:
- اگر تعداد مژه های شما بسیار کم است به حدی که تقریباً هیچ مژه طبیعی ندارید که اکستنشن روی آن چسبانده شود.
- اگر مژههای طبیعی شما بدون توجه به علت آسیب دیدهاند یا بسیار ضعیف هستند و ریزش زیادی دارند.
- اگر از روی عادت چشمانتان را زیاد میمالید
- اگر چشمانتان دچار عفونت شده یا اختلال دید دارید
- اگر در دو سال گذشته تحت عمل لیزر چشم قرار گرفتهاید.
اگر در هر یک از این گروهها قرار میگیرید، اکیداً توصیه میکنیم ابتدا مدتی را برای مراقبت از چشمان خود اختصاص دهید. صبر کنید تا مشکل برطرف شود، سپس بررسی کنید و ببینید آیا اکستنشن برایتان قابل انجام است یا به کاشت مژه نیاز دارید. کاشت مژه نیز به گزینههای مخصوص خود نیاز دارد. بیماران نسبتاً سالم بدون مشکلات زمینهای کاندیداهای خوبی برای جراحی کاشت مژه در نظر گرفته میشوند. افرادی که در اثر بیماریهای خود ایمنی منند ام اس مژههایشان را از دست دادهاند، گزینههای خوبی برای این کار نیستند. (در این مقاله در مورد علت بیماری ام اس در زنان بیشتر بخوانید) همچنین افرادی که از داروهای رقیق کننده خون یا مستعد عفونت استفاده میکنند، نیز نمیتوانند کاشت مژه انجام دهند.