بیماری‌های انگلی، انواع، تشخیص، علائم و درمان آن

شناخت انواع بیماری‌های انگلی کمک می‌کند تا هم نکات مهم برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها را یاد بگیرید و هم اینکه در صورت ابتلا خیلی زود متوجه این موضوع شوید. انگل (Parasite) یک عبارت عمومی است که برای اشاره به هر گونه ارگانیسم زنده استفاده می‌شود که برای بقا و تکامل خود به وجود، تغذیه و معیشت از میزبان دیگری وابسته است. انگل‌ها به صورت مستقل نمی‌توانند برای زندگی خود از مواد غذایی استفاده کنند و برای بقا و تولید مثل به میزبان دیگری نیاز دارند. با گهواره همراه باشید تا اطلاعاتی در این باره کسب نمایید.

تقسیم‌بندی انگل‌ها

انگل‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

انگل‌های خارجی (External Parasites)

انگل‌هایی که بر روی بدن میزبان زندگی می‌کنند، مانند کنه‌ها، پشه‌ها و باکتری‌های پوستی.

انگل‌های داخلی (Internal Parasites)

انگل‌هایی که در داخل بدن میزبان زندگی می‌کنند و از انسان، حیوانات و گیاهان برای تغذیه و تکثیر خود استفاده می‌کنند. مثلا مالاریا از جمله انگل‌های داخلی است.

بعضی انگل‌ها می‌توانند به صورت موثر و همزمان با میزبان خود زندگی کنند و بدون ایجاد آسیب یا بیماری به او همراه او باشند، اما برخی از انگل‌ها می‌توانند علائم بیماری را ایجاد کنند و مشکلاتی را برای میزبان ایجاد کنند. به همین دلیل، تشخیص و درمان بیماری‌های انگلی بسیار مهم است و نیازمند تخصص پزشکان و متخصصان آزمایشگاهی است.

شایع‌ترین بیماری‌های انگلی

بیماری‌های انگلی می‌توانند توسط انگل‌های مختلفی ایجاد شوند که به بدن انسان متصل می‌شوند. برخی از معروف‌ترین بیماری‌های انگلی عبارتند از:

• مالاریا
• لیشمانیاز
• کیست‌های هیداتید 
• سیکلوسپوریازیس
• آسکاریازیس
• تریشینوز (گوشت سوخاری)
• توکسوپلاسموز

* آشنایی با نحوه ابتلا به عفونت انگلی توکسوپلاسموز در بارداری و درمان آن

• آمیبیازیس
• آنکیلوستومیازیس (کرم ریسوستوم)
• انتروبیازیس (تنیاز)

این لیست تنها چند مثال از بیماری‌های انگلی است و هنوز بسیاری از بیماری‌های دیگر وجود دارند. هر بیماری انگلی ممکن است علائم و علت‌های متفاوتی داشته باشد و نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد.

انواع انگل‌های انسانی کدامند؟

انگل‌ها می‌توانند بر اساس نوع انگل و سیستم بدنی که تحت تاثیر قرار می‌دهند، به دسته‌های مختلفی تقسیم شوند. در این قسمت چند نمونه از انگل‌های انسانی معمول را لیست کرده‌ایم:

انگل‌های پوستی

• لیشمانیاز :توسط انگل لیشمانیا ایجاد می‌شود و معمولا به وسیله پشه‌ها منتقل می‌شود.
• سیکلوسپوریازیس: باعث تشکیل زخم‌های پوستی می‌شود و از طریق تماس مستقیم با خاک آلوده به انگل سیکلوسپورا منتقل می‌شود.

انگل‌های گوارشی

• آسکاریازیس: ناشی از کرم آسکاریس است که با مصرف مواد آلوده به انگل منتقل می‌شود.
• انتروبیازیس: ایجاد شده توسط کرم‌های تنیا که از طریق مصرف گوشت آلوده به لارو انتقال می‌یابند.

انگل‌های خونی

• مالاریا: توسط پلاسمودیوم نوعی پلاسمودیوم ایجاد می‌شود و از طریق گز پلاسمودیومی منتقل می‌شود.

انگل‌های عصبی

• تریشینوز: با تنوعی از تریشینلا ایجاد می‌شود و از طریق مصرف گوشت آلوده به لاروی انگل انتقال می‌یابد.

انگل‌های تنفسی

• کریپتوسپوریازیس: به وسیله‌ انگل کریپتوسپوریدیوم ایجاد می‌شود و بر روی مجرای هوا به وجود می‌آید.
• توجه داشته باشید که اینها فقط چند نمونه از انگل‌های انسانی هستند و هنوز بسیاری دیگر وجود دارند. هر نوع انگل ممکن است علائم، درمان و راه‌های انتقال متفاوتی داشته باشد.

یادآوری:

لارو چیست؟

شفیره یا کرمینه یا لارو به نوزاد جانورانی که دگردیسی کامل دارند (مانند حشرات و دوزیستان) گفته می‌شود. شکل آن هیچ شباهتی به حشره بالغ نداشته و از نظر دگردیسی تغییرات فیزیولوژیکی و ریخت‌شناسی قابل توجهی را متحمل می‌شود.

به عبارت دیگر لارو مرحله‌ای در زندگی بعضی از حیوانات است که در این مرحله از زندگی، حیوان معمولا شبیه کرم و به شکل غیربالغ تر و ناقص‌تری است. لاروها اغلب به صورت کوچک‌تر و معمولا تازه تولد (نوزاد) در مقایسه با حیوانات بالغ خود هستند.

در مورد بیماری‌های انگلی، لاروها بخشی از چرخه زندگی انگل‌ها هستند که در آن به عنوان مرحله جوانه‌ای یا نابالغ از انگل، به یک شکل خاص تغییر شکل می‌دهند. این مرحله از زندگی انگل، معمولا میان میزبان (مثلا انسان) و میزبان دیگری که انگل در آن زندگی می‌کند، به عنوان بخشی از چرخه زندگی و انتقال انگل به میزبان جدید، اهمیت دارد.

برای مثال، در مورد بیماری‌های انگلی چون آسکاریاز، کیست‌های هیداتید و تنیاز، لاروها به عنوان مرحله نابالغ از انگل در بدن انسان زندگی می‌کنند و در نهایت به شکل بالغ‌تر و قادر به تولید تخم‌ تبدیل می‌شوند که باعث انتقال بیماری به میزبان جدید می‌شوند.

از نظر علمی، لارو به‌طور کلی به مرحله زندگی بعضی از حشرات و بعضی انگل‌ها گفته می‌شود که در این مرحله از زندگی به شکل کاملا متفاوت و ناقص‌تری نسبت به حیوان بالغ خود دیده می‌شوند.

معروف‌ترین انگل‌های انسانی

معروف انگل‌های انسانی عبارتند از:

• آمیبیاسیس: توسط انگل آمیبا ایجاد می‌شود و معمولا از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به آمیبا انتقال می‌یابد.
• کیست‌های هیداتید توسط لارو هیداتید ایجاد می‌شود و از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به لارو هیداتید انتقال می‌یابند.
• لیشمانیاز : توسط انگل لیشمانیا ایجاد می‌شود و معمولا از طریق نقل‌وانتقال برخی پشه‌ها انتقال می‌یابد.
• مالاریا: توسط پلاسمودیوم نوعی پلاسمودیوم ایجاد می‌شود و از طریق نقل‌وانتقال پشه‌ها انتقال می‌یابد.
• آنکیلوستومیازیس (کرم ریسوستوم): توسط کرم آنکیلوستوما ایجاد می‌شود و از طریق تماس مستقیم با خاک آلوده به لارو کرم انتقال می‌یابد.

اینها فقط چند مثال از انگل‌های انسانی هستند و البته بسیاری دیگر از انواع انگل‌های انسانی وجود دارند. هر نوع انگل ممکن است علائم، درمان و راه‌های انتقال متفاوتی داشته باشد.

علت کرم سفید در مدفوع چیست؟

وجود کرم‌های سفید در مدفوع، معمولا به عفونت انگل‌هایی به نام "اسکاریس" (کرم ریسوستوم) مرتبط است. این انگل‌ها اغلب به صورت لارو و با خوردن مواد غذایی یا آب آلوده به تخم‌ انگل، وارد بدن انسان می‌شوند.

علائم این عفونت ممکن است شامل احساس خارش در منطقه مقعد، ناراحتی معده و بزرگ شدن شکم باشد. کرم‌های سفید معمولا در مدفوع یافت می‌شوند و ممکن است به صورت زنده یا مرده باشند. 

* با انگلی که باعث خارش میشود بیشتر آشنا شوید

در صورت مشاهده کرم‌های سفید در مدفوع یا ابتلا به این عفونت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. پزشک می‌تواند بر اساس علائم و نمونه مدفوع، تشخیص دقیقی برای نوع عفونت ارائه دهد و درمان مورد نظر را تعیین کند.

درمان انگل‌ها در بزرگسالان چگونه است؟

درمان انگل‌ها در بزرگسالان به نوع انگل و نوع بیماری بستگی دارد. هر نوع انگل ممکن است به درمان خاصی نیاز داشته باشد. در ادامه در این باره مثال‌هایی آمده است؛

• آمبیاسیس: درمان این انگل معمولا با داروهای ضدآمیبی انجام می‌شود، مانند مترونیدازول یا تینیدازول. پزشک ممکن است میزان دارو و مدت زمان مصرف دارو را بر اساس شدت عفونت تعیین کند.
• اسکاریس (کرم ریسوستوم): برای درمان این عفونت، داروهای ضدانگل مانند آلبندازول یا مبندازول معمولا تجویز می‌شوند.
• مالاریا: درمان مالاریا بستگی به نوع پلاسمودیوم و شدت بیماری دارد. داروهای ضدمالاریا مانند کینین، کلروکوین و مفلوکوئین ممکن است توسط پزشک تجویز شوند.
• لیشمانیاز: درمان لیشمانیاز ممکن است با داروهای ضدلیشمانیا مانند آنتی‌مونیال‌ها انجام شود.

توجه داشته باشید که درستی تشخیص و انتخاب درمان مناسب همیشه مهم است. همچنین رعایت دستورات پزشک و مصرف دقیق داروها هم اهمیت بسیار زیادی دارد. پزشک می‌تواند بر اساس علائم، نتایج آزمایش و وضعیت کلی بیماری، داروی مناسب را تعیین کند.

انوع بیماری‌های انگلی عفونی کدامند؟

انواع بیماری‌های انگلی عفونی بسیار متنوع هستند و می‌توانند بخش‌های مختلفی از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهند. بیماری‌های انگلی عفونی معمولا توسط انگل‌های مختلفی ایجاد می‌شوند که به بدن انسان متصل شده و زندگی می‌کنند. برخی از معروف‌ترین بیماری‌های انگلی عفونی شامل موارد زیر هستند:

• مالاریا: توسط پلاسمودیوم نوعی پلاسمودیوم ایجاد می‌شود و به وسیله پشه‌ها منتقل می‌شود.
• لیشمانیاز (کیش): توسط انگل لیشمانیا ایجاد می‌شود و معمولا به وسیله پشه‌ها منتقل می‌شود.
• کیست‌های هیداتید: توسط لارو هیداتید ایجاد می‌شود و انسان‌ها از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به لارو هیداتید انتقال می‌یابند.
• سیکلوسپوریازیس: باعث تشکیل زخم‌های پوستی می‌شود و از طریق تماس مستقیم با خاک آلوده به انگل سیکلوسپورا منتقل می‌شود.
• آسکاریازیس: ناشی از کرم آسکاریس است که با مصرف مواد آلوده به انگل منتقل می‌شود.
• تریشینوز : با تنوعی از تریشینلا ها ایجاد می‌شود و از طریق مصرف گوشت آلوده به لارو آنها انتقال می‌یابد.
• توکسوپلاسموز: توسط انگل توکسوپلاسما گوندی ایجاد می‌شود و معمولا  از طریق مصرف گوشت خام یا نیمه پخته آلوده به تخم‌ انگل انتقال می‌یابد. (در مورد ابتلا به توکسوپلاسموز در بارداری در این مقاله بیشتر بخوانید)
• آمبیاسیس: توسط انگل آمیبا ایجاد می‌شود و معمولا از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به آمیبا انتقال می‌یابد.
• آنکیلوستومیازیس (کرم ریسوستوم): توسط کرم آنکیلوستوما ایجاد می‌شود و از طریق تماس مستقیم با خاک آلوده به لارو انتقال می‌یابد.
• اینتروبیوزیس (تنیاز): توسط کرم‌های تنیا ایجاد می‌شود و از طریق مصرف گوشت آلوده به لارو آنها انتقال می‌یابد.

علائم انگل در انسان چیست؟

علائم انگل‌ها در بزرگسالان و کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد؛ البته توجه داشته باشید که ظهور این علائم در انسان ممکن است بسته به نوع انگل و بیماری مرتبط، متفاوت باشند. با این حال، برخی از علائم و نشانه‌های عمومی از قبیل زیر هستند:

• خارش و تحریک پوست: برخی از انگل‌ها می‌توانند باعث خارش و تحریک پوست شوند، مثل کرم سفیدی که در مدفوع دیده می‌شود و اغلب باعث خارش و ناراحتی منطقه مقعد می‌شود.
• تغییرات پوستی: بعضی از بیماری‌های انگلی می‌توانند باعث تغییرات در پوست شوند، مثل آکنه‌های پوستی، زخم‌ها یا تغییرات رنگ پوست.
• ناراحتی معده یا دستگاه گوارش: برخی از انگل‌ها می‌توانند علائم مانند تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست را ایجاد کنند.
• تورم یا بزرگ شدن ارگان‌ها: بعضی از انگل‌ها ممکن است باعث تورم یا بزرگ شدن ارگان‌ها مانند کبد و طحال شوند.
• علائم عصبی: برخی از بیماری‌های انگلی ممکن است علائم عصبی مانند سردرد، درد عضلانی، خستگی یا عدم تعادل ایجاد کنند.

به عنوان مثال، مالاریا می‌تواند با علائم مانند تب بالا، لرزش، درد عضلانی و خستگی همراه باشد. لیشمانیاز می‌تواند با ظاهر زخم‌های پوستی و تورم لنفاوی همراه باشد.

به یاد داشته باشید که تشخیص صحیح بیماری و درمان به موقع می‌تواند جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد و مشکلات جدی‌تر را جلوگیری کند.

آیا درمان خانگی انگل امکان‌پذیر است؟

درمان خانگی برخی از بیماری‌های انگلی ممکن است به عنوان مکمل به درمان پزشکی استفاده شود، اما باید به دقت از این روش‌ها استفاده کرد و همیشه توصیه می‌شود قبل از اجرای درمان خانگی، با پزشک مشورت کنید تا از ایمنی و موثر بودن آن اطمینان حاصل کنید. همچنین درمان خانگی برای بعضی از بیماری‌های انگلی اصلا توصیه نمی‌شود و ممکن است مشکلات جدی‌تر ایجاد کند.

به عنوان مثال، برخی از مردم به صورت خودسرانه از داروهای گیاهی یا مکمل‌های غذایی برای درمان بیماری‌های انگلی استفاده می‌کنند، اما تاثیرات دقیق این موارد بر بیماری‌های انگلی علمی و به‌طور کامل مورد تایید نیست و ممکن است نتایج مطلوبی نداشته باشد.

به طور کلی، برای درمان بیماری‌های انگلی، بهتر است به دستورات و نظر پزشک توجه کنید و از داروهای دقیق و تایید شده توسط مراجع بهداشتی استفاده کنید. در بسیاری از موارد، برای درمان انگل‌ها، داروهای ضدانگل و ضدعفونی‌کننده تجویز می‌شود که فقط توسط پزشک معالج تعیین می‌شود.

در کل، همیشه بهتر است درمان‌های خانگی را با پزشک معالج خود مطرح کنید و از روش‌های تاییدشده و اثربخش برای بهبود وضعیت خود استفاده کنید.

برای درمان انگل‌ها چی بخوریم؟

برای درمان بیماری‌های انگلی، از داروهای ضدانگل و ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شود که توسط پزشک معالج تعیین می‌شود. درمان برای هر نوع بیماری انگلی ممکن است متفاوت باشد و به نوع انگل و شدت بیماری بستگی دارد.

درمان‌های ضدانگل عموما باعث کشتن انگل‌ها یا جلوگیری از تکثیر آنها می‌شوند. همچنین، این داروها ممکن است به لارو نیز اثر کنند و مراحل زندگی آنها را متوقف کنند.

معمولا داروهای ضدانگل زیر نظر پزشک معالج تجویز می‌شوند.  توصیه می‌شود هرگز بدون نظر پزشک دارو مصرف نشود، زیرا ممکن است داروها تداخل با داروهای دیگر داشته باشند یا برخی از افراد نسبت به آنها حساس باشند.

اگر شما یا کسی در اطرافینتان به شکل‌های مرتبط با بیماری‌های انگلی مبتلا هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. پزشک می‌تواند داروهای مناسب را تجویز کند و راهنمایی لازم در مورد مصرف آنها ارائه دهد. همچنین، به محض تشخیص بیماری‌های انگلی، اقدام به درمان مناسب را آغاز کنید تا جلوی پیشرفت بیماری گرفته شود و از مشکلات جدی‌تر پیشگیری شود.

بیماری های انگلی در کودکان کدامند؟

بیماری‌های انگلی نیز می‌توانند در کودکان ایجاد شوند و ممکن است تاثیرات جدی در سلامت آنها داشته باشند. بیماری‌های انگلی در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کرم سفید (نیم‌سانه): عفونت با انگل‌های کرم سفید معمولا باعث ظهور کرم‌های سفید در مدفوع می‌شود و می‌تواند خارش و ناراحتی مشکل‌ساز را به همراه داشته باشد.
• کیست‌های هیداتید: این بیماری به دلیل مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به تخم‌ لارو هیداتید انگل ایجاد می‌شود و می‌تواند با تشکیل کیست‌های درون اندام‌ها و بافت‌ها به همراه علائم دیگر همراه باشد.
• مالاریا: این بیماری ناشی از عفونت با پلاسمودیوم نوعی پلاسمودیوم است که توسط پشه‌ها منتقل می‌شود و با علائمی مانند تب بالا، لرزش، و سردرد همراه است.
• لیشمانیاز: این عفونت ناشی از انگل لیشمانیا به دلیل نقل‌وانتقال از طریق پشه‌ها ایجاد می‌شود و می‌تواند با تشکیل زخم‌های پوستی و تورم لنفاوی همراه باشد.
• آنکیلوستومیازیس (کرم ریسوستوم): این عفونت به دلیل تماس با لارو کرم از طریق خاک آلوده به انگل ایجاد می‌شود و ممکن است با علائمی مانند تهوع، استفراغ و ناراحتی معده همراه باشد.

همانند بیماری‌های انگلی در بزرگسالان، درمان بیماری‌های انگلی در کودکان نیازمند تشخیص و مشورت با پزشک است. اگر هر علامت مشکوک انگلی را در کودک خود مشاهده کرده‌اید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب و به موقع انجام شود. پزشک می‌تواند بر اساس علائم و نمونه‌های مورد نیاز وجود بیماری‌های انگلی را تایید کند و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

انگل‌ها ی خونی کدامند؟

انگل‌های خونی به انگل‌هایی گفته می‌شود که به عنوان بخشی از چرخه زندگی خود، در بدن میزبان، خون را مصرف می‌کنند و از خون میزبان تغذیه می‌کنند. این انگل‌ها معمولا با نفوذ به خون، به گردش خون در بدن انسان وارد می‌شوند و ممکن است در اعضای مختلف نیز گسترش یابند.

به عنوان مثال، مالاریا که توسط پلاسمودیوم نوعی پلاسمودیوم ایجاد می‌شود، یکی از معروف‌ترین بیماری‌های خونی است. این بیماری توسط پشه‌ها به انسان منتقل می‌شود و انگل‌ها در خون قرار می‌گیرند و باعث ایجاد تغییرات در سلول‌های خونی می‌شوند و به دیواره‌های عروق خونی آسیب می‌زنند.

همچنین، لیشمانیاز نیز یک بیماری خونی است که توسط انگل لیشمانیا ایجاد می‌شود و به عنوان بخشی از چرخه‌ زندگی خود، به سلول‌های خونی آسیب می‌زند و باعث ایجاد زخم‌های پوستی و تورم لنفاوی می‌شود.

همچنین، برخی از انگل‌های خونی می‌توانند باعث ایجاد بیماری‌های دیگری نیز شوند. بنابراین در صورت مشاهده هرگونه علامت مشکوک در خصوص بیماری‌های خونی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

روش تشخیص انگل‌های خونی

تشخیص انگل‌های خونی معمولا از طریق آزمایشات خون و تصویربرداری انجام می‌شود. این آزمایشات به منظور شناسایی و تشخیص وجود انگل‌ها در خون انجام می‌شوند. روش‌های تشخیص انگل‌های خونی شامل موارد زیر می‌شود:

• آزمایش خون میکروسکوپی: با استفاده از این روش، نمونه‌های خون بررسی می‌شوند تا انگل‌ها در خون شناسایی شوند. این آزمایش می‌تواند باعث شناسایی انگل‌ها و مشخصه‌های آنها در خون شود.
• آزمایش ایمنی‌شناسی: این آزمایش بر اساس تشخیص مواد آنتی‌ژنیک مرتبط با انگل‌ها انجام می‌شود. این آزمایش می‌تواند به صورت کمکی در تشخیص انگل‌های خونی موثر باشد.
• تصویربرداری: برخی از بیماری‌های خونی، مانند مالاریا، می‌توانند توسط تصاویر رادیولوژیک (مانند اسکن CT و اسکن MRI) شناسایی شوند و به تصویر درآید.
• آزمایش مولکولی: از روش‌های مولکولی مانند PCR استفاده می‌شود تا جزییات بیشتری از انگل‌ها شناسایی شود و اطلاعات در مورد نوع و ویژگی‌های آنها به دست آید.

تشخیص انگل‌های خونی به صورت دقیق و موثر نیازمند دقت و تخصص پزشکان و متخصصان آزمایشگاهی است.

*در این مقاله بخوانید متخصص بیماری های عفونی کیست

نحوه پیشگیری از عفونت‌ها ی انگلی

برای پیشگیری از عفونت‌های انگلی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• بهداشت شخصی: رعایت بهداشت شخصی از جمله شستن دست‌ها به طور مکرر با آب و صابون، پوشیدن لباس‌های مناسب و محافظت از پوست در برابر حشرات و کنه‌ها، به شدت به کاهش خطر عفونت‌های انگلی کمک می‌کند.
• استفاده از غذاهای بهداشتی: مطمئن شوید که غذاهایی که مصرف می‌کنید به طور کامل پخته شده و بهداشتی هستند تا از عفونت‌های انگلی ناشی از غذاهای آلوده جلوگیری شود.
• پیشگیری از نقل و انتقال انگل‌ها: از اقداماتی مانند استفاده از حشره‌کش‌ها، استفاده از پوشاک و تجهیزات حفاظتی در مناطق مستعد (مثلا توری و پشه‌بند و ...) ، استفاده از حاشیه‌بندی در صورت لزوم و نظم‌دهی به محیط زندگی برای جلوگیری از نقل و انتقال انگل‌ها بهره ببرید.
• اجتناب از استفاده مشترک اشیاء شخصی: اجتناب از استفاده مشترک ابزارها، وسایل آرایشی و اشیاء شخصی با دیگران کمک به جلوگیری از انتقال انگل‌ها می‌کند.
• اطلاعات و آگاهی: آگاهی از شیوع بیماری‌های انگلی در مناطق مختلف جهان و نقاط کشور خود می‌تواند به شما کمک کند تا خود را محافظت کنید.

شایع‌ترین علائم ناشی از عفونت‌های انگلی

• تب
• آلرژی
• دردها
• کم خونی
• اختلالات خواب
• برجستگی یا بثورات پوستی
• شکم درد، اسهال و استفراغ
• ضعف و احساس عمومی ناخوشایند
• کاهش وزن، افزایش اشتها یا هر دو

کلام آخر

انگل‌ها انواع ارگانیسم‌هایی هستند که برای بقا و تکامل خود به میزبان دیگری وابسته‌اند و از او تغذیه می‌کنند. انواع بیماری‌های انگلی می‌توانند در انسان‌ها و حیوانات رخ دهند و علائم مختلفی مانند خارش، تغییرات پوستی، علائم گوارشی و علائم عصبی ایجاد کنند. برای پیشگیری از عفونت‌های انگلی، رعایت بهداشت شخصی،  استفاده از غذاهای بهداشتی و اطلاعات و آگاهی درباره شیوع بیماری‌ها مهم است. در صورت بروز علائم مشکوک، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.

یه یاد داشته باشید که در هر بیماری و عارضه‌ای تشخیص زودهنگام و انجام دادن به موقع اقدامات پزشکی می‌تواند در بهبود بیمار و پیشگیری از از عود کردن و قدیمی شدن بیماری تاثیر بسیار زیادی داشته باشد. بنابراین با توجه به مطالب یاد شده در صورتی که هر نوع علامت مشکوکی در خود یا اطرافیانتان مشاهده می‌کنید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید و آزمایشات لازم برای بررسی‌های دقیق را انجام دهید.