من نرسید بنویسم اینجا میگم،من ۳۷سالمه ۸سال ازدواج کردم یه پسر شیرین ۹ماهه دارم،منم کلینیک فیزیوتراپی کارم میکنم که الان مرخصی زایمانم تموم شده وقرار تا ۱سالگی پسرم نیمه وقت برم سرکار ،دغدغه ذهنیم هم اینکه آیندهی خوبی داشته باشه انسان مفیدی باشه برای جامعه
آی گفتی مهری
من اگه به خودم باشه دوس دارم لحظه به لحظه بزرگ شدن بچمو ببینم هیچ وقت این روزا برنمیگرده تا دوباره تجربشون کنم ولی از یه طرف خیلی برا استخدامم زحمت کشیدم خیلی از طرف دیگه ام واقعا با کار کردن یه نفر نمیرسونیم
فقط گاهی ۱۶میلیون قسط وام میدیم آدم میگه لاقل کمک خرج هم باشیم از الان فکر اونم که اردیبهشت که مرخصیم تموم شه مامانم هر روز باید بچه منو نگه داره نه میتونه جایی بره نه استراحت کنه
ولی شرایط آدمو مجبور میکنه
تو ایران همه کار میکنن تا زندگی کنن ولی فقط عمر میگذرونیم نه زندگی
وگرنه زندگی یعنی لحطه به لحظه با بچه هات عشق کنی
سلام منم اکثر نظرات خوندم
بنظر من زندگی تمام زنان دنیا به دوقسمت تقسیم میشه قسمت اول قبل تولد بچه قسمت دوم تولد بچه ومادر شدن
شاید قبل از مادر شدن خودم خیلی وقتا میگفتم با وجود بچه سرکار هم میرم ولی الان حتی حاضرم تک تک ثانیه های خوابم هم بدم ولی کنار علی باشم حاضر تک تک ارزوهامو فرش قرمز زیرپای ارزوهاش و خواسته هاش کنم
قشنگی مادر بودن به اینه که با گوشت وپوست واستخونت دوست داری خودتو خواسته هاتو فدای بچه ای کنی که تو وجودت روح درون بدنش دمیده شد
مادرشدن بزرگترین تغییر من تو زندگی بود حتی بزرگتر از عاشق شدن
سلام الان من متوجه نشدم شما موافق این هستید با بچه کوچیک بریم سرکار؟ یا نه؟
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.