مادوربرمون خیلی بچه س...از چهارماهه تا ۱۸ساله،دخترم تو یه محیط شلوغ بزرگ شده و روابطش با بچه های عمه،عمو و کلا کسایی که میشناسه خوبه...اما تو یه جمع غریبه که میریم اصلا اجتماعی نیس 😒 فکر میکردم حالا دخترم تو یه محیط شلوغ بزرگ شده چقدر روی روابط اجتماعیش تاثیر خوب میتونه بذاره ولی فهمیدم نود درصد ژنتیکه...خودم یه آدم آروم و کمرو بودم بچگیام فک کنم ثمینم به خودم رفته...دیشب مثلا رفتیم تو مغازه کفش فروشی آقاعه ازش پرسید اسمت چیه نگاه من میکنه و اشاره میکنه که تو بگو 😶😶 ولی بازم بشه منه فداش بشم منه 🥹 حالا چیکارکنم از من بهتر باشه این اخلاقش ؟

اذیتش نکن منم بچگیام از آدما فراری بودم مامان و بابام هی منو به زور میبردن توی جمع هنوز ک هنوزه برای رفتن توی جمع استرس دارم

حالا شاهان بر عکس،اصلا بچه نداریم دور و بر، ولی شاهان عالیه،حتی با غریبه ها، منم خیلی اجتماعیم،باباشم همینطور

دختر منم همینه🙃🙃

پسر منم هم جایی بریم یکی بپرسه اسمت چیه گردنشو خم میکنه انگار نه انگار طرف نگا نمیکنه😂

حالا زوده مشخص شه . صبر داشته باش. ولی فکر میکنم مهد خیلی رو روابط اجتماعی بچه تاثیر داره. شکر خدا رو دختر من که داشت

هیچ کاری نکن
مکنه درون‌گرا باشه
مادر آگاهی باش و به درون گرایی ش احترام بدار تا شادتر باشه
اگر درون‌گرا نباشه با ورود به مهد بهتر میشه

پسر منم اولش ارومه یهو پامیشه میدوه دیگ باید بشونمش ولی پیش کسی نمیره