تا اینکه با یه مورخ هنر که تقریبا همسنش بود و خوب انگلیسی صحبت میکردصمیمی شد و پالماانتظار داشت که باهم درد و دل کنن ویا بهاشتباهاتی که کردن اعتراف کنندوهمدردی کنن ولی دوست فرانسوی خیلی با ظرافت شیرینی میخورد ودرمورد هنر صحبت میکردپاریس واسش خیلی مبهم بود تا اینکه تصمیم گرفتن بچه دارشن وپالما باردار شد ؛تو طول دوران بارداری خیلی حساس بود که به خوبی بارداریشو سپری کنه ولی مامانای باردار پاریسی کاملا متفاوت بودن که باز میرسه به خونسردی همه‌چیزمیخوردن محدودیتی نداشتن بازم میرسیم به بی‌خیالی و خونسرد بودنشون تا اینکه میرسه بهوقت بدنیا اومدن دخترشون«بین»..همه همسایه ها تومحوطه کوچیکشون می‌پرسیدن که آیا شبها تا صبح میخوابه؟ و پالما متوجه نمیشد منظورشون چیه فکر میکرد میگن که خوابیدن تو شبه و می‌گفت اره و کم کم اون سوالات واسش آزاردهنده میشدبا خودش می‌گفت معلومه که بچه دو ماهه بعد هم سه تا چهارماهه تاصبح نمی‌خوابه همه اینو میدونن که بچه های کوچیک خوب نمیخوابن ...🧐

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط