وااای چه قدر زندگی یه فرزندی و دو فرزندی متفاوته...
از جمعه پسربزرگم رفته خونه خاله ش. وااای چقدر راحته تربیت و بازی و ... کلا زندگی.
چقدر وقت برای استراحت و گذروندن با پسر کوچکم دارم، برای کارهای عقب مونده، دکتر رفتن و کشوها و کابینت ها که اصلا وقت نمیکردم با سلیقه بچینمشون.
البته حمل بر ناشکری نیست ، خدارو شکر که ووتا هستند و هم بازی و طرفدار هم دیگه اند ولی امان از وقتایی که دعواشون بشه و دائم سر یه اسبتب بازی بجنگند😆پسر اولم به همه چی کار داره و سرک میکشه و درها همه قفل بودند ولی از جمعه درهارو باز کردم دیدم واقعا همه کنجکاویها سر بزرگه ست طفلی دومی اصلا نمیره یا اگر بره بهش یادآوری کنم دست نمیزنه و برمیگرده ولی اولی دقت میده قربونش برم.
خلاصه مامانای تک فرزند(بچه دوتایی های بافاصله) برید کلی حال کنید🤣❤

دقیقا میدونم چی میگی
کلا زندگی برا مامانای پسر دار سخت تر و پر تنش تره

برامنم ۳ سال اختلافشونه تازه کوچیکه۸ ماهشه،رفتارای پسربزرگم جیغ زدنو گریه الکی و دادو بیدادو بهانه گیربش حرف گوش ندادن غذانخوردن و ...واقعا رومغزه...
بچه بقول شما بااختلاف زیاد احتمالا کارمادرراحتتره،من گفتم باهم همبازی شن زوداوردم پاره شدم😄😄😄

بچه هاتون چند ساله ان؟برای ما اینجوری نیست وقتی بفهمن راحت ترم ب هم عدا میخورن با هم بازی میکنن دخترم ک بزرگ تر تو کارهای کوچیکه کمک میکنه

من دو تا بچه دارم ولی اصلا اینجوری که شما میگید نیست