امروز بعد حدودا یکسال مرخصی و دور کاری ساعت ۹ ونیم بلاخره اماده شدم رفتم سر کار
مایسا رو به زور بیدار کردم مراقب پارسان باشه پارسان هم با گریه هردوش رو گذاشتم رفتم اداره دلم داشت از جا کنده میشد
اداره بعد کلی روبوسی و اینا کجا بودی و...
همش بی قرار بودم گوشی مایسا هم خاموش بود
دیگه تحمل نکردم ده و نیم برگشتم به یکی همکار گفتم منو ببر خونه دارم دبونه میشم دیگه برگشتم خونه🙃😃😃
بهم گفتم برو نمی خواد بیای فعلا همون دوری کاری رو انجام بده نخواستیم
و الان خوشحال ترینم😃😃
خیلی بده ادم کسی رو نداشته باشه بچه اش رو بهش بسپاره😪😪😪
تا کی با هام راه بیان خدا میدونه بلاخره که مجبورم برم😔😔

کاش کجیکه رو مهدی جایی میبردی فکر نمیکنم دخترتون از پسش بر بیاد شاید واسه چند روز بتونه ولی به مرور مخصوصا راه بیفته خیلی سخته چون منم یه دختر ۱۲ ساله دارم و میدونم شرایطتون چطوریه

بازم خدا رو شکر درکت کردن

خیلی سخته واقعا...منم بخاطر این مشکلات هیچ وقت نتونستم به کار بیرون فکر کنم،چون شهر غریبم وکسی رو هم ندارم...انشالله که باهاتون راه بیان تا حداقل یه کم بزرگتر بشه پسرتون

منم کسی ندارم بچم گذاشتم مهد ۸ ماهشه

امان از بیکسی منم چون کسی نبود نتونسم برم سرکار مهد خوب پیدا کردم که باز باردار شدم و از الان عزا چهار ماه دیگه رو گرفتم دخترمو پیش کی بزارم برم زایمان کنم بیام

بذار مهد

دختر بزرگتون چند سالشه عزیزم

سر چه کاری هستی عزیزم

ای عزیزم❤ای خدا منی رادین بوچگه بیاوردام لای خوم ایگل چوه کردی دگیرس؟

خداکنه با دور کاری موافقت کنن مایساچندوقتشه؟

منم تز اول مهر باید برم سرکار خیلی ناراحتم نمیدونم دخترم چیکارکنم خانوادم اینجا نیستن خواهرشوهر و مادرشوهرم میگن بیارش اونجا خودشون حواسشون هست ولی شوهر خواهرشوهرم خیلی بچمو اذیت میکنه لپاش محکم میکشه پستونکش به زور از دهنش درمیاره اگه خواب باشه بیدارش میکنه بچم اونو میبینه فرارمیکنه موندم چیکارکنم

الهی عزیزم .خیلی سخته
منم خیلی وابسته م به بچم
موقعی که درگیر سقط بودم خیلی گریه میکردم چون فقط به این فکر میکردم که کارم به بیمارستان نرسه که دخترمو بخوام تنها بزارم
هیچ جا نمیتونم بدونش برم

شغلتون‌چیه عزیزم