دیروز همینجور که قطره های سرمو میشمردم تا زودتر تموم شه برم پیش شاهان صدای تخت بغلی حواسمو پرت کرد یه دختری بود چند سال از خودم کوچیکتر از درد آمپول سرمی که میخواستن براش بزنن میترسیدبا جیغ و داد میگفت نمیزنم یدفعه تو دلم عصبی شدم گفتم اه چقدر لوس یه سرمه دیگه...بعد چند دقیقه تو دلم گفتم چرا لوس؟
خودمم قبل اینکه مادر شم شاید تحملم کم بود.. تحمل قدرت خیلی چیزها رو نداشتم...ولی یه روز چشم باز کردم دیدم تنها سرم به دست تو اتاق عمل وایسادم.. همه چیز به سرعت اتفاق افتاد.. ۷ لایه شکم باز میشه بچه رو خارج میکنن و بخیه میزنن و تو ۵ ساعت بعد فقط به عشق اینکه درست ببینیش درست بغلش کنی رو اون همه بخیه بلند میشی ،وایمیسی، راه میری میشینی خم به ابرو نمیاری . زندگیت تحملت قدرتت تقسیم میشه به قبل بچه و بعد بچه.. انقدر قوی که همه اینارو تحمل کنی و انقدر ضعیفی که نمیتونی تحمل کنی به بچه یه آمپول بزنن..نمیتونی تحمل کنی ازش خون بگیرن..یک تضاد خیلی عجیب...
میگن وقتی جنین در حال رشد تو وجود مادر تعدادی از کرومزوم هاش در خون مادر پخش میشه و برای همیشه اونجا میمونه که باعث یه وابستگی عاطفی مادر به بچه میشه تا ابد و میتونه هر لحظه کنترلت کنه...
تو افسانه های محلی به چیزی که بتونه وجودتو کنترل کنه میگن شمیرا(الهه عشق)
تو تا ابد شمیرایی منی ❤

دلنوشته ای برای شاهانم❤ ۱۴۰۳/۴/۳۱

واقعااااا حرفااااات زیبا و پر از احساسات بودن ... من ک کلی لذت بردم احسنت ... ❤

چه قشنگ نوشتی عزیزم دقیقا منم همشو باوجودم حس کردم❤️

چقدقشنگ💕

چ زیبا نوشتی

اره واقعا ، قشنگ بود 😢🥺

عزیزم...عالی...

چقدر دلنوشته قشنگی بود 🤩

خیلی زیبا بود.گریه م گرفت.
یاد قبل خودم افتادم که بخاطر اینکه آمپول نزنم دکتر نمیرفتم .اما الانا تا مریض میشم بدو بدو میرم دکتر آمپول بزنه تا آیهان مریض نشه.واقعا این فسقلیا چه میکنن با ما..🥰🥰🤩🤩

چقد قشنگ

قربانت عزیزم❤