سلام مامانا دلم خيلي گرفته هم اومدم باهاتون درد و دل كنم هم مشورت
پدرم نمي دونم چرا اينطوري وقتي كه من خواستم ازدواج كنم پدرم زمينش به اسم و منت اينكه من زمينمو به خاطر تو فروختم تا جهيزيه بگيرم فروخت اما در مقابل پول زمين جهزيه خيلي معمولي داد بعد از ازدواج ماه اول من باردار شدم كلي قهر كه چرا باردار شدين مگه نگفتم يه سال صبر كن تا نه ماه بارداريم حرفش همين بود بعد چون بارداري پرخطر بود تو مازندران يه بيمارستان براي زنان پرخطر بود دولتي كه امكانات بچه هاي نارس داشت مجبور شدم يه ماه بستري باشم اونجا زايمان كنم ميگفت بايد بري خصوصي مي گفتم اخه قبولم نمي كنند بعدم قبول كنند جون بچه ام در خطر ميگفت فداي سرت به اندازه ي موي سرت بچه دار ميشي تو دوران باداري و زايمانم يه مدتي اونجا بودم كاري باهام كرد كه هر دودفعه با قهر و دعوا برم شوهرم مي فهميد كه من نمي خواستم متوجه شه سيسموني بهم نداد مادرم از پس اندازهاش برام خريد گفت چون به حرف گوش ندادي و زود بچه دار شدي بعد عروسي ندارم در صورتي كه داشت يه شوهرم به دور از چشم من رفت پيشش بهش ميگفت چرا بچه دار شدين زود بود كادو بچه امو يارانه ده ماهو جمع كرد به اندازه اون سه ميليون داد تا الان يه پوشك براي بچه ام نخريده

اروم باش بعضی از پدر مادرا فرق میزارن بین بچه ها انتظار نداشته باش ازش فک کن غریبس ارامشت با ارزشه تو مادری بخاطر بچت باید اروم باشی

خدا خودتو بچتو نگه داره.توکه میدونی اخلاقش چطوریه پس چرا ازش توقع داری؟بعدهم دیگه سیسمونی و اینا هرکسی نمیده.ول کن بابا بچه داری کم اذیتت میکنه میخوای غصه کارای باباتم بخوری.بهتر نده تا منتی ام نزاره

میدونی من سر مراسم ازدواج و بارداریم خیلی اذیت شدم خانواده خودم خیلی اذیتم می کردن واقعا الان درکت می کنم ولی بنظرم بچسب به زندگیت کاری باهاشون نداشته باش نذار چیز زیادی از زندگیت بدونن نذار شوهرت هم چیزی بفهمه باهاش درد دل نکن فقط بفکر ارامشت باش هرچند من خودم بعضی وقتا شبا یادم می افته تا روز بیدارم درکت کردم واقعا

تنها راه اینه انتظارتو ازش به صفر برسونی.اینجوری روانت آرومتره.
و اینم بدون تنهها نیستی خیلیا شرایط مشابه دارن.
من الان انتظارم از پدرم صفره صفره

واااا.عجب نمیدونم چرا اینحوریه.من از وقتی بچه دار شدم اینحور کارهای پدر مادراو نمیتونم درک کنم.بچه پاره تنه ادمه چطور دلش میاد ناراحت کنه.

جشن ختنه پسرم نيومد يه قرونم نداد امروز زنگزدم به مامانم مامانم گفت ميخواين سالگردتون بياين خونه ما من گفتم نه شمام بياين با پدرشوهر اينا جشن خونه ما ميگه خودتون دوتا جشن بگيرين ما نميايم هر دفعه جلوي شوهرم منو كوچيك مي كنه باكاراش يه مدت قهر بودم اشتي كردم بازم همينه واقعا نمي دونم چيكار كنم دلم از دستش شكسته درصورني كه به خواهر زده چهل ساله اش خونه داده تمام هزينه و پول توجيبيش ميده سالم اقا سركار نمي ره اما براي نوه اش حتي بگو يه قرون