امروز پسرمو بردم کارگاه بازی ورزش ، تایمش یک ساعته ،
یه دختربچه ای پنج سال و نیم بود ، به هیچ عنوان راضی نمیشد بره خونه ، جیغ داد مامانشو‌میزد خودش کف مهد کودک دراز کشید گریه گریه گریه😐
مامانش هیچی نگف تا بردش از مهد بیرون جلو در مهد بچشو زد😕😕😕
شوهرم دید میگف یجور میزد تو سر بچش میخواستم برم به زنه بگم خانوم بی خیال دیگه اوردیش بیرون...😐

عزیزم هیچ کسی تو دنیا مهربونتر از مادر برا بچش نیست همه ما مادریم خودمون می‌دونیم گاهی واقعاً کاسه صبر آدم لبریز میشه حالا شاید وقت تایم اضافه رو نداشته که بمونه شاید اصلا پولش و نداشته شاید ۱۰۰۰ تا استرس دیگه داشته اون مادر به نظر من هیچ وقت یه مادر و قضاوت نکنین چون هر کدومتون تو اون شرایط بودین شاید همین کارو میکردین

بعضی وقتا کاسه صبر هرمادری لب ریزمیشه

میدونه ی جاهای جدیت لازمه البته زدن قطعا نه ولی باید گاهی بعضی بچه های این چنینی کشون کشون برد تا بفهمه که هر بار با گریه باج نگیره. این احتمالا با گریه باج دادن هر بار با تایم طولانی تر گریه و این شده حال مادر و بچه. هر دو رنجور

خدا شفاش بده بعضیا لیاقت مادر بودن ندارن، انشالله خدا به هرکی میخواد بچه بده اول‌ لیاقتش رو بده، آخه بچه‌ پنج ساله زدن داره، چطور دلشون میاد...

خوب کاریش کرده

عجب کاری اینقدر صبر کرد و خودش رو تحمل کرد کاش تا آخر صبر می‌کرد بچه ها عاشق بازی هستند باید یه جوری متقاعد میکرد با وعده دادن به یه چیز

من حال اون مادر رو درک میکنم ادم ابروش میره از خرص میخوام سکته کنم دقیقا این مواقع