بچه ها من تایپیک قبلم درمورد اینکه عصبی میشم زود و داد میزنم و گاهی پسرمو میزنم گذاشتم، بخدا خودم نمیخام اینجوری باشم، اصلا احساس میکنم مغزم نمیکشه، اون مواقع واقعا یه لحظه عنان از کف میدم، البته اینکه این اواخر غم و غصه کم نداشتم بی تاثیر نیست ولی واقعا نمیدونم چمه، اگه راهکاری دارین بگین حتما امتحان میکنم

من قشنگ درکت میکنم وقتی میخوان یه بچه ای درست تربیت بشه و حالش خوب باشه باید فقط هوای مادر و داشته باشن .
عزیزم برو پیش روان شناس حتما به خدا کمکت میکنن

ولی ی چیز جالبی ک تو این ی هفته من درک کردم بخاطر اینکه بچه دوم دنیا اومده من نسبت ب قبل خییییلی ب لنا میرسم داد نمیزنم.بازی میکنم.همش میاد سمت من رفتارش تغییر کرده بغلم میکنه بوسم میکنه برا خودش اب میریزع برامنم میریزه.اصلا ی جوری شده .
منم مثل شما داد میزدم اون اوایل ک بخلطر افسردگیم بود.گرچه هنوز تاثیراتش هست.ولی واقعا فهمیدم هرچی تو ب بچه محبت کنی رفتارای پرخطرشو جایگزین کنی عین موم میشه

منم همینم زود از کوره درمیرم دست خودمم نیس بعدش اروم میشم پشیمون میشم

عادیه گلم همه مامانا ممکنه از کوره در برن چون وقت اینو ندارن به کارها و برنامه هاشون بزسن وقت اینو ندارن برای خودشون باشن یا حتی برای شوهرشون دلبری کنن وقت اینو ندارن بدون استرس و تنها برن جایی

منم نمیتونم خودموکنترل کنم هردوتاشون رومیزنم چون بعدبه جون هم می افتند

بهش محبت کن هرچی ازش میخوای باخوبی بهش بگو مثلا پسرگلم عزیزم پاشوبرو سردرست یاهرچی میخوای بگی بامحبت بگو ببین چطورتغییررفتارمیده