۶ پاسخ

مامانهای عزیز ی تغییر خیلی بزرگ تو زندگیتون بوجود اومده اون طفل معصوم ک خیلی کوچولوئه‍ و نمیشه ازش توقع همکاری داشت پس همه مسولیت رو دوش شماست زمان حلال همه مشکلاته مثل همیشه صبوری کنین تا شرایط دستتون بیاد دیر و زود داره ولی نشدنی نیست این روزها هم خاطره میشه و تقریبا همه مامان و باباها این دوره رو پشت سر گذاشتن

عزیزم اولش منم شوهرم وپسرم تو اتاق می‌خوابن من تو پذیرایی واسه اینکه صبح می‌ره سرکار ایشالله کم کم درست میشه

تا اوایل سه ماهگی طول میکشه تا یه کم روال عادی بشه، سعی کن کمک گرفتن از اطرافیان رو کمتر کنی و بیشتر از همسرت کمک بگیری تا ارتباطتان بیشتر بشه

منکه بچم برام مهمه فعلا فقط بیخیال عزیزم

عزیزم درکت میکنم طبیعیه تقریبا همه بعد بچه دار شدن همینطوری میشن
من اوایل افسردگی گرفتم انقد گریه کردم ولی کم کم باهاش کنار اومدم

منم همینم بعد سه ماه

سوال های مرتبط