بعد از مثبت شدن کروناش دوباره بد بختی شروع شد به زور تو nlcu بستری شد چون بچم از وزن ۵ کیلو رسید به ۱ و ۷۰۰ انگار تازه به دنیا اومده بود تو nicu ی بخش کویید داشت نمیزاشتن کسی بره انقدر خواهش کردم تا صبح بزارین بمونم تا قبول کردن الیته گفتن اجازه نداری از اتاق بری بیرون یا ماسکتو در بیاری حتی اجازه نداری بری اتق مادران دستشویی و یا غذا اجازه نداری بخوری ی صندلی دادت گفتن بشین پیش بچت از جات تکون نخور همه جوره قبول کردم اونا سخت میگرفتن تا من بیخیال بشم برم خونه ولی همه چیزو قبول کردم ی پرستار خیلی مهربون ی غذا آورد داد بهم گفت برو بیرون تو حیاط بخور ی دستشویی ته حیاط هست برو اونجا گفتم اگه برم دیگه نمیزارن بیام تو گفت نگران نباش تا ۳ نصفه شب شیفتمه من میزارم بیای منم زودی رفتم و غذا رو خوردم و کارامو کردم برگشتم بدنم خیلی درد میکرد فکر میکردم از خستگیه پاهام دیگه تو دمپایی نمی رفت آنقدر باد کرده بود ، پبش بچم رو صندلی چرت میزدم یکی از پرستارو اومد تو گفت تو اینجا چیکار میکنی برو بیرون هرچی گفتم دکتر نوری پور اجازه داده گفت هر کی اجازه داده باشه من اجازه نمیدم برو بیرون ، به زور منو انداخت بیرون نزدیک ۲۲ بهمن بود هوابرد بود گفتن دیگه حق نداری حتی از پشت شیشه ببینیش تا تست کرونا بدی با جوابش بیای آنقدر بدنم درد میکرد توی راهرو روی صندلی های آهنی یخ خوابیدم تا صبح شوهرم بیاد دنبالم.

حکمت خدارو ببین اخه یک بچه چرا انقد باید زجر بکشه
بازم خدایا شکرت😥

خیلی بده بیمارستان،دخترم ۱۰روز ان ای سیو بود مشکل تنفسی داشت موهای پرپشتشو زده بودن ک رگ بگیرن از سرش وقتی دیدمش واقعا داغون شدم

تاپیکاتو خوندم خیلی حالم بد شد اشکام بند نمیاد چی کشیدی اخه چ زجری کشیدین عزیزم خداروشکر ک الان سالمه

وای چی کشیدی هی مادر 😭