فقط می تونم بگم خوشبحال هر کسی که همسر و خانواده همراهی داره برا درک شدن و کمک بچه داری ...
منکه همسرم کلا خودشو جدا کرده از ما دریغ از ذره ای کمک ...
خانواده ام هم شهرستان هستن یه مدت رفتم پیششون از موندن اونجا پشیمونم کردن و برگشتم ...
با یه دونه بچه رها شدم اون از ۹ ماه سخت بارداریم و خونه نشینیم اینم از الان موندم تک و تنها از هر نظر...

بیخیال عزیزم خداروشکر من شوهرمو مامانم کمکمن همش

اشکال نداره بچتو بزرگ کن حسابی از تنهایی درمیای نگران نباش... هر مردی هم ی قلقی داره ...قلق شوهرتو پیدا کن حتماً تغییر میکنه...

عزیزم منم تنهام تو شهر غریب
میگذره نگران نباش

این روزا میگذره سختیش تا 40روزع

غصه نخور عزیزم خدا بزرگه خیلیامون این مشکل و داریم

عزیزم امیدت به بالا سریت باشه بچه تو داده تواناییش و هم بهت میده

هعی گلم من بدتر از تو اما به روم نمیارم😔میگذره روزا خوب ماهم میرسه امیدبه خدا

من ک خدارو شکر هم مامانم هم خانواده همسرم و هم خودش خیلی هوامو داشتن و دارن

از دوران ویارمون که بدتر نیست منم غریبم کاملا درکت می کنم ، به این فکر کن ان شاءالله تابستون میبریش پارک

واقعا کاش ادم یه دکمه برگشت ب عقب داشت

من باز همسرم کمک می‌کرد و خانواده شوهرم‌اما مامانم‌ روز سوم‌قهر کرد بام ولم کرد رفت