سلام مامانا،من یه مشکل شخصی دارم که داره کم کم خیلی برام بزرگ میشه،لطفا راهنماییم کنین،ما طبقه بالای خونه مادرشوهرم ایناییم،تا قبل از زایمانم و تو دوران بارداریم مادرشوهرم یه احوال کوچیکم ازم نمیگرف که تو بالا چیکار میکنی دست تنها،اما از بعده زایمانم با اینکه مامانم پیشم بود اونم اومد و موند،تمام کارای منو مامانم انجام میداد،الانم که چهار ماهه بچم به دنیا اومده هر صب میاد بالا و میخواد بچه رو ببینه،عصر ها هم که ما وظیفمونه بچه رو ببریم پایین تا ببیننش،خواهرشوهرمم که یجوری رفتار میکنه انگار بچه اونه،من بزور ازش گرفتمش یا نمیزارم ببینتش،یا میخواد بچه رو ببره پایین،یا نمیزاره بچه رو ببریم بیرون با خودمون،یا نمیده بیاریمش خونه،درسته بعضیا شاید خوششون بیاد،من خیلی این مسله داره برام سخت میشه،من شاید یه روز در میون بچه رو ببرم خونه مامانم،در صورتی که اونا هم خیلی نوشونو دوس دارن،اخه این بچه منه و تربیتش بامنه،نمیخوام لوس بشه،یا بهشون خیلی وابسته بشه که منو اذیت کنه،چیکار کنم،؟
چجوری باهاشون رفتار کنم؟
چی بگم که توقع نداشته باشن صبح و شب بچه پیششون باشه؟
اگه راهمون دور بود اصلا اینجوری نمیشد،دارم خیلی اذیت میشم،فکرم خیلی درگیره،

مادر شوهرت که بخاطر بگه من خوبم جلو مامانت خودشو خوب نشون داده اوایل معمولا می‌خوان بگن خوبیم خودنمایی می‌کنند. برا غریبه یا مادر خانواده شما جواب همشون بده رک مگه بچه داری الکیه بزار قهر کنند به درک مهم سلامتی خودت و بچه شوهرتم بهش بگو خانواده شما اینجور اونجور هستن نه خانواده خودم نه شما حق دخالت ندارن اینجوری بگو ناراحت نشه تا جواب خانواده شوهر ندی از رو نمیرن من جواب همه عالم آدم رک میدم خانوادش که هیچی برام مهم نیستن بعد با سیاست باش آدمشون کن

چقدر خوبه جدا زندگی کردن من از اولش سخت مخالفت کردم ۶ماه تو نامزدی دعوای شدید داشتم سراینکه نرم تو ساختمون مادرشوهرم زندگی کنم و آخر حرفم شد والان راضیم سعیتو کن مستقل شی ب گرونی فک نکن وظیفه مرده مایحتاج زندگیشو تهیه کنه

عزيزم اگر جاي مادر شوهرت مامانت كنارت زندگي ميكرد و اين كارا رو ميكرد يا جاي خواهر شوهرت خواهرتون بود بازم اين مساله رو دوست نداشتين؟؟؟
اگر واقعا اذيتتون ميكنه راه حلش همسرتونه كه بهشون بگه كه خانومم معذبه شما همش ميرين بالا خودمون هرموقعه نياز باشه مياييم پايين

مثلا بگو من به ني ني(اسمش) وابسته ام ميرم بيرون بايد با خودم ببرم.
اگر بتونين خونتون رو عوض كنين خيلي خوبه
يا از روانشناس مشورت بگير اينجوري خيلي سخته آخه

بهتره با شوهرت درمیون بزاری و خیلی منطقی حرف بزنی که مستقل بشی

منم همین مشکلو دارم ولی صبحا اصلا نمیان ببرنش بعد از ظهرا هم که شوهرم از سرکار میاد یه نیم ساعت میبره چون میگن دلمون تنگ شده منم مجبورم چیزی نگم.....

عزیزم اگه امکان داره خونتون رو جدا کنین چون هیچ راهی نداره یاهم باید باهاشون قهرباشین که نمیشه تنهاراهش جداموندنه منم تجربه داشتم دراین مورد متاسفانه خیلی هم حرص خوردم
رک وراست بع شوهرت بگو رفت وآمدتون روکم کنین

به فکر مستقل بودن باش عزیزم