باورم نمیشه ۴۰ روز از مادرشدنم گذشت
چقدر تغییر کردم،بدنم،اخلاقم،رفتارم،زندگیم...
همه چیز عوض شده
هنوز عادت نکردم به زندگی جدیدم ،هنوزم بعضی شبا با تعجب نگاهش میکنم با خودم میگم یعنی واسه منه
اون لحظه‌هارو تو بیمارستان فراموش نمیکنم که تا صبح از ذوق دیدنش خوابم نمیبرد
همش پامیشدم نگاهش میکردم ،میخواستم بخوابم ولی دلم طاقت نمیاورد تا نبینمش
یااون روزی که باباش بردتش بهداشت واسه ازمایش و من نرفتم
انقدر ازاین دوری حالم بد شد که چشمام داشت سیاهی میرفت
طاقت یه ثانیه ندیدنشو ندارم
باوجود بی‌خوابیا و خستگیا،حتی واسه یه لحظه که ازش دور میشم حتی واسه دوش گرفتن یا یه لحظه تا اشپزخونه رفتن ،دلم مثل دیونه‌ها براش پر میکشه

قسمت همه آرزومندا
انشاءالله مامانایی که توراهی دارن به سلامت این مسیر سخت و شیرین رو سپری کنن

چقد قشنگ بود تاپیکت 🥺👏
برعکس مادرای دیگه ناله میکنن و وایب منفی میدن .دیدگاه زیباتو دوسداشتم ♥️

ای جانم خدا برات نگهش داره.آره واقعا وقتی یه چیزی از وجود خودته نمیتونی دل بکنی.من فقط روزا و لحظه هارو میشمارم ببینمش

عشقممممم🥺🥺🥺خیلی خوبی🤗

ای جانم عزیزم 🥰 الهی سلامت باشه همیشه نینی💗
کلی لذت ببری از بودنش که واقعا این فسقلیا میشن همه عمر و وجود آدم

من ی لحظم از خودم جدا نمیکنم

قسمت هممون

ماشاالله 😍خیلی قشنگه

خداخیرت بده با تاپیکت دلم گرم شد انقدر مادرا ناله میکنن ما بیخواب شدیم افسرده شدیم و اینا بدتراسترس گرفته بودم
خداجیگرگوشتو واست حفظ کنه عزیزدلم🤗

آخی عزیزم خدا حفظش کنه
کدوم اتلیه بردیش گلم

ای جانم،دقیقا همینطوره ک میگی
خیلی حس خوبیه مادر بودن
الهی در کنار هم در آرامش باشین گلم

با اینکه سزارین بودم کلا خودم رفتم طاقت نداشتم🥲

بدترین قسمتش اونجاست که بچه رو میبرن بهداشت و ادم تنها میشه من که به زور جلو گریه مو میگرفتم دل ادم میگیره خو