ببین اردشیر رستمی درباره فرزند پروری چی گفته و چقدر قشنگ
➕ امشب خیلی آروم در گوشی بچه‌م گفتم: "خیلی دوستت دارم عزیزم"
یهو یه سیلی به صورتم زد...
با صدای نازکش داد زد: من عزیزم نیستم!
بعد اسم خودشو تکرار کرد و روی زمین افتاد و شروع به گریه کرد.

➕ به شوهرم که اون طرف اتاق بود نگاه کردم هر دو می‌دونستیم که این رفتاراش ربطی به "عزیزم" صدا زدنش نداشت.
اون به گریه کردن احتیاج داشت.این رفتاراش به خاطر روز طولانی، دوستای جدید و روال تازه‌اش بود.
مربوط به لحظاتی بود که امروز به بغل ما نیاز داشت اما ما پیشش نبودیم.
در نهایت این گریه‌هاش، به دلیل خستگی‌اش بود و نیاز داشت که کمکش کنم تا خوایش ببره.

➕ به جای اینکه ازش به خاطر سیلی‌ش عصبانی بشم، اسمش رو صدا زدم و گفتم:
روز سختی داشتی، بذار بهت کمک کنم تا بخوابی. در حالی که لکه می‌زد و جیغ می‌کشید
بردمش توی اتاقش توی تخت خواباندمش و کنارش دراز کشیدم.
آروم زیر لب زمزمه می‌کردم و پشتش رو ماساژ می‌دادم تا اینکه توی بغلم خوابش برد.

➕این همون فرزند پروری واقعیه.
این بدرفتاری‌ها جیغ زدن‌ها، لگد زدن‌ها و...
باید درک کنید که تموم این رفتارها تنها راهیه که بچه‌تون می‌تونه به شما بگه:
"به من کمک کن"

➕ امشب به نظر ایده‌آل نمی‌رسید:
یه سیلی به صورتم خورد بچه‌م بدون مسواک زدن خوابش برد و همه‌مون کمی تحت فشار بودیم و این هیچ اشکالی نداره.
امیدوارم وقتی بزرگتر بشه یادش بیفته که چطور از پس این شب سخت بر اومده.
امیدوارم بتونه به خودش محبت کنه و برای خواب بعد از یه روز سخت به خودش زمان بده و
برای بدنش ارزش قائل باشه.

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط