درد و دل با اونایی که مثل من تازه مامان شدن :
گاهی وقتا واقعا حس میکنم روح و جسمم کم میارن از این موقعیت و زندگی جدید یعنی مادرشدن .نه اینکه پشیمون بشم از بچه دار شدنا؛نههه اصلا اما بعضی وقتا که بهونه گیریای پسرم زیاد میشه واقعا کم میارم .همزمان هم باید مامان خوبی باشم هم همسر خوبی هم خونه زندگیم مرتب باشه هم غذا بذارم .یهو به خودم میام میبینم خودمو یادم رفته .انقدر همسرم خوب و کمک حالمه که اسن خستگیا نصف میشه اما گاهی حس میکنم واقعا دارم متلاشی میشم و الکی بغضی میشم

میدونی ما مامان اولی ها خیلی مظلومیم
اگه به خودمون برسیم میگن دیدی چقد زود سرپا شد اگه به خودمون نرسیم میگن اوووو مگه چیکار کردی یه بچه اوردی دیگه ما قدیم ده تا ده تا بزرگ میکردیم همه چیمونم سر جاش بود
به نظر من فقط صبر صبر صبر بعدشم ارامشی که همسر در اختیارمون میزاره تا یه کم اوضاع به روال قبل برگرده

واقعا همه همینن شوهر منک صبح تاشب سرکاره شبم خسته

منم😓🥲