من هم نا امید ۶ صبح رسیدم خونه و کارم گریه بود که همسرم گفت خب بریم بیمارستان مهدیه
منکه از مهدیه خوب نشنیده بودم اما گفتم باشه که ساعتای ۱۱ ظهر رفتم مهدیه گفتم سزارین میخوام
تا اسم سزارین رو شنید گفت بچه های اول رو گفتند فقط طبیعی
از اینجا هم که دیدم نا امید شدم با گریه برگشتم که بهم گفتند بچت میوفته اگه بستری نشی شوهرمم کلی بهم غر میزد و ماماننم از گریه من گریه اش گرفت
گفتم پس منم تو خونه میرم بدنیا میارم بچه رو
تا اینکه مامانم گفت یبار بریم بیمارستان سید الشهدا اونجام خیلی خوبه شاید قبول کردند

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط