یه سوال بی‌ربط
شما کدوم دسته از آدم ها هستین اونایی که راحت و راه‌اندازی می‌خندن یا اونایی که بسختی لبخندشون میاد؟
من خودم دوتاش در طول زندگیم تجربه کردم معمولا تو شرایط سخت آدم اخمویی‌ بودم تو راحتی رها بودم در حد قه قهه
خودم بیشتر رها بودن دوست دارم
اینکه بگی زشته بلند نخندم حالا چی ...ازاینا دوست ندارم چون حس میکنم قشنگ تر از صدای خنده نیست
یعنی عاشق نعیمه نظام دوستم یه وقتایی تو مایه های اون می‌خندم 😂😂😂

من اصلا بلند نیستم باصدا بخندم فقط درحد لبخند تبسم

بستگی ب جاش داره ولی در کل خیلی خوش خنده ام با کوچکترین حرکتی بشدت میخندم
دیوونه ام رسما

من بستگی داره کجاو باکی باشم خنده با صدا دوست دارم ولی الان خندم نمیاد با توجه به شرایط زندگیم مگه اینکه ب کارای دخترم بخندم

من...🤕 گاهی انقدر میخندم تو جمع و خوش و بش میکنم وقتی میرسیم خونه به خودم میگم سنگین تر باش دختر چه وضعشه🤕😂
ولی خب یه چند بار تمرین کردم اروم باشم هی ازم پرسیدن طوری شده ناراحتی اتفاقی افتاده🥲
درکل آدم ارومی ام ولی تو جمعی که همه رو دوست داشته باشم میگم و میخندم توجه میکنم
یکی از این جمع ها جمع همکارهای همسرمه که چهارتا قاضی هستن با شوهرم پنج تا. یکساله رفت و آمد داریم شبیه همیم همو میشناسیم ولی بعدش میگم یکم سنگین تر باش تو این جمع🥲

انشالله همیشه روی لبات خنده باشه گلم

یادمون میره اخرین دفع کی باصدای بلند خندیدیم

همیشه تا جیزی میشد غش خنده میشدم اما الان دیر خنده میکنم از بس غم میکشیم خنده یادمون میره بخدا

منم عاشق خنده های نرگس محمدی ام🤣

در حد لبخند فقط