یه روزایی که خیلی داغونم و کم‌خوابی، اجازه باانرژی بودن بهم نمیده، کنار آناهیتا میشینم و اروم زمزمه میکنم:
میشه یذره بیشتر بخوابی تا مامانی هم استراحت کنه کوچولوی من؟
ولی جالبه که دقیقاً توو همون ثانیه‌هایی که جسم و روح من برای نیم ساعت خوابیدن پر میکشه، آناهیتای من باانرژی‌ترین دختر دنیا میشه :)
اینجور موقعا به خودم نهیب میزنم و میگم تو میتونی یجوری شرایط رو درک کنی ولی این بچه توانشو نداره!
به هر جون کندنی که باشه بلند میشم و به صورتم آب سرد میزنم و تلاش میکنم تا با انرژی ساختگی، با دخترکم بازی کنم تا اونم انرژیش تخلیه بشه و با هم بخوابیم..
دیشب که همین شرایط برام پیش اومده بود و صدای خنده‌های آناهیتای قشنگم ساعت ۱ شب کل ساختمونو برداشته بود، یهو توو ذهنم این سؤال پیش اومد که اگر این طفل معصوم ِ بی زبون زیر دست یه مادر سن بالا یا سن خیلی پایین که عصبی یا افسرده‌ و تنهاس یا با بابای بچه مشکل داره، باشه و همینقدر هم انرژی برای بازی داشته باشه، قراره با چه رفتار و ری‌اکشنی روبرو بشه؟
سرش داد زده بشه؟
با بی‌حوصلگی و تنفر بهش نگاه کنه؟
با اعصاب خوردی و کلافگی بهش تَشَر بزنه؟
البته که ما هم انسانیم! قرار نیس هیچوقت بی‌حوصله و خسته نشیم..
اما مسئله اینه که توو اون لحظه چطوری خودمونو کنترل میکنیم؟ آیاکنترل خشم و فرزند پروری درست رو یاد گرفتیم؟
آیا آمادگیش رو از پیش از بدنیااومدنش کسب کردیم؟
کاش جواب سؤالای بالا در مورد همه مادرا «بله» باشه…
ولی شوربختانه میدونین که نیست…
و چقدر مظلومن این فرشته‌های بی زبون کوچولو….


راستی!
یه خبر از دختر نازم
که برای اولین بار توو ۳ ماه و ۱۴ روزگی غلت زد و حالا احساس میکنم خیلی مادر خوشحال‌تری هستم چون بیصبرانه منتظر این اتفاق بودم :)))

سن بالا یا سن پایین ربطی ب افسردگی نداره ..ایقدر خانومای فهمیده 17 18 ساله توهمین گهواره هستن

به به، چقدر قشنگگگ

عزیزم آفرین به شما که اینقدر با صبر و حوصله هستی
کلی اجازه بده گل دخترت بزرگتر بشه وقتی تو دوران لجبازی میفته وارد بحران ۲ سالگی میشه وقتی حس استقلال طلبیش شدت میگیره اون موقع خود شما هم از کوره در میری و ممکنه دعواش کمی چون له قول خودتون انسان هستین و خسته میشین

با این متنتون الان اون مادرهایی که سر بچه اشون داد میزنن حث ناکفایتی میکنن و فکر میکنن مادر خوبی نیستن که تحمل شما رو ندارن

به سن بالا یا پایین نیس قربونت افسردگی لعنتی که بگیری داغونت میکنه همین امروز صبح بچه نمی‌خوابید منم دعواش کردم الان مثه چی پشیمونم ولی به تو افتخار میکنم تو مادر نمونه ای من مادر نیستم

همیشه از متن هات انرژی و حس خوب میگیرم
واقعا وایب خوبی به آدم میدی🫠🤍:)

به به مبارکه بسلامتی
پسر من که اصلا تو فاز غلت زدن نیست شایدم به قول همسرم از کم کاری مادرشه

عزیزم با دخملت چه بازیایی میکنی انرژیش تخلیه شه ؟؟؟

متنت خیلی قشنگ بود ...من به قول شما توی سن ایده آل هستم ولی معتقدم بحث سن نیست
شخصیت و حوصله آدم ها توی هرسنی هم باشه ممکنه جوری باشه که اون بچه بشه شادترین بچه جهان ..و برعکس ....
ولی خب من خودم اختلاف سنی ام با مادرم یکم زیاد بود و خب بچه چهارم ام
عملا مثل بچه های آدم مادرم حوصله نداشته
نمی‌گم مادرم بده
برای من بهترین مامان دنیاست
ولی خب یک جاهایی با خودم میگفتم کاش مامانم پادرد و کمر درد نداشت باهام میومد بازار مثلا ..پایه بود باهام

من همون مامان عصبی و افسرده ام ک سر دخترم داد میزنم دست خودم نیس بعدش پشیمون میشم ولی چ فایده...😪

منم دقیقا هر وقت تحملم از دست میدم فقط به این فکر میکنم بچه ها گناهی ندارند و هزاران علت هسته که من عصبی خسته یا ناراحت باشم که هیچ کدوم باعثش بچه ام‌نشده و سعی میکنم آرامش خودم بدست بیارم و ادامه بدم و اونم با یه لبخند کلا روزمو میسازه

خدا کوچولوتو برات حفظ کنه
با متنت تن و بدنم لرزید خدا بع شما و همه مامانا و من ی صبر و انرژی بی پایان بدع